dinsdag 25 november 2014

101 Dalmatians (in 101 woorden)

Wéér een disneyklassieker die verfilmd is in live action (Maleficent, Alice in Wonderland, ...), maar deze film is nog één van de beste in z'n soort. 101 Dalmatians is een trouwe remake met een eigen hart. De eerste helft is de romantische komedie met Roger en Anita, De tweede helft is een spannende achtervolging tussen Cruella De Vil en 101 schattige dalmatierhondjes. Glenn Close tilt haar rol (Cruella) naar een hoger niveau maar Jeff daniels (Roger) is ook aardig om naar te kijken. Maar de ster(ren) van het verhaal zijn de hondjes natuurlijk. Zeker een mooie, ondergewardeerde kerstfilm voor de hele familie.


66/100

woensdag 19 november 2014

The Hunger Games: Mockingjay - part 1 (in 100 woorden)

Mockingjay is op elk vlak donkerder dan zijn voorganger en lijkt uit een heel andere serie te komen. De hele film is één grote voorbereiding op de grote oorlog, en uiteindelijk gebeurt er redelijk weinig in dit eerste deel. De film is gebaseerd op een half boek, dus met deel 2 krijgen we uiteindelijk de rest van het verhaal. Weinig actie en een redelijk laag tempo, maar de film blijft interessant en heeft enorm intense scenes dankzij de acteerprestaties van Lawrence en Hutcherson. Misschien net niet zo goed als "Catching Fire", maar zeker een ijzersterk begin van een grotere finale.


78/100

zondag 9 november 2014

Interstellar (in 100 woorden)

Een artistiek meesterwerk met een aantal imperfecties. De film lijkt soms extreem vergezocht en wordt hier en daar net iets TE wetenschappelijk, daardoor gaan een aantal mensen moeite hebben om goed te kunnen volgen. Behalve Matthew McConaughey blinkt niemand echt uit in z'n rol ... wel jammer, want er zijn een aantal respectabele namen in deze film. De film oogt magnifiek, heeft een indrukwekkende soundtrack en heeft een aantal enorm sterke emotionele momenten. Interstellar heeft soms een hoog tempo, maar ook een aantal overbodige momenten waardoor deze soms langdradig lijkt. Voor mij nu al een tijdloze klassieker, ondanks een aantal gebreken.


75/100

zaterdag 25 oktober 2014

The maze runner ( in 100 woorden)

Een combinatie van allerlei ellementen uit klassieke sci-fi films maar toch in een spannend en entertainend jasje gestoken. Ik heb de boeken niet gelezen maar ben ervan overtuigd dat de laatste 15 minuten uitgelegd word in het 2e deel, maar als stand-alone film vond ik het einde een beetje te afwijkened van de voorgaande 2 uur. Fris, jong talent en toch was het acteerwerk echt wel overtuigend. Alleen het meisje voegde weinig toe aan het verhaal. Toch heeft de film me aangenaam verrast en zat ik de hele tijd op het puntje van m'n stoel. Een leuke cliché gevulde thrillride!


67/100

woensdag 15 oktober 2014

The Loft (in 100 woorden)

Als je van de orginele 'Loft' houdt, zul je zeker en vast snoepen van deze Amerikaanse remake. Dit is (bijna) exact dezelfde film: personages, verhaal, dialoog, ... maar het zijn de acteurs die deze film unieker maken. Ze kenden allemaal hun personages door en door. De casting voor deze film was 'spot on'. Het orgineel was abstracter in uiterlijk maar deze film had klasse. Ze hebben allebei hun slechte kantjes natuurlijk, maar welke film heeft dit niet!? Jammer dat we zo lang hebben moeten wachten want ik heb echt genoten van dit meeslepend mysterie Ps. James Marsden WAS Koen De Bouw!


72/100

zondag 12 oktober 2014

Gone Girl (in 100 woorden)

De eerste helft van deze film was echt formidabel, de opbouw met Nick en de verdwijning van zijn vrouw vond ik absoluut briljant, zelf begon ik te twijfelen aan Nick's onschuld. De tweede helft neemt het verhaal enkele intense plotwendingen, wat voor sommige mensen enorm verwarrend zal zijn. De film is lang maar houd je volledige aandacht tot de laatste seconde. Het einde is open voor ieders persoonlijke interpretatie. De plotwendingen zijn absoluut absurd en toch komt het verhaal realistisch en natuurlijk over. Een pracht van een film met ijzersterke prestaties van 2 topacteurs. Gone Girl is fan-fucking-tastisch … (sorry)!



84/100

woensdag 8 oktober 2014

National Lampoon's Christmas Vacation (in 100 woorden)

Een perfecte kerstfilm ... géén uitgebreide camerabeelden, geen overdreven special effects ... gewoon onvervalste humor in een kleurijk canvas van sneeuw, cadeautjes en kerstlampjes (25.000 om precies te zijn). Chevy Chase schittert wederom in zijn rol als Clark Griswold en kan iedereen doen lachen met één enkele gezichtsuitdrukking. Deze film is een echt kerstklassieker en enorm herkenbaar omdat iedereen deze situaties kan meemaken. Natuurtalent John Hughes gaf ons hilarisch absurde en toch realistische situaties gemengd met hilarisch absurde en toch realistische personages. Alles samen vormt een mooie presentatie van wat er allemaal fout kan lopen bij een "fun old fashioned family Christmas".


75/100

King Kong (in 100 woorden)

Knip een half uur drama en het personage Jimmy uit deze film en je hebt een betere King Kong film. Dit is géén slechte film, in tegendeel. Maar er word véél aandacht besteedt aan nutteloze personages en emotionele verhaallijnen. Jack Black was nog niet eens zo slecht, ik vond hem een aardige Carl Denham. Naomi Watts en Adrien Brody waren goed maar hadden weinig chemie vond ik. De effecten zijn op sommige momenten formidabel en soms een beetje flauw (Brachiosaurus-stormloop?). Het hele verhaal is een mooie remake en toch zeker de moeite waard, alleen al voor Andy Serkis als Kong!


71/100

Angels & Demons (in 100 woorden)

Het vervolg op het controversiële Da Vinci Code is in mijn ogen enorm interessanter dan zijn voorganger. "Code" was in mijn ogen één grote uitgebreide religieuze geschiedenisles. Hier is het één grote race tegen de klok, met hier en daar minieme informatie over kunst en religie. Tom Hanks is wederom fantastisch, Hanks en Ewan Mcgregor schitteren op het scherm. Het hele "bom in Vaticaanstad" is misschien wat overdreven, maar de explosie zelf is echt EPIC! Ik was niet zo'n fan van de plotwending op het einde, maar Ron Howard geeft ons een spannende thriller met boeiende geschiedenis-weetjes. Puur entertainment.


69/100

dinsdag 7 oktober 2014

Slumdog Millionaire (in 100 woorden)

Een mooie combinatie tussen Bollywood en Hollywood. De film bestaat uit 3 aparte verhalen: "wie wordt miljonair", de ondervraging en de flashbacks. In het begin vond ik de flashbacks iets te geforceerd overkomen maar naarmate Jamal en salim opgroeide vond ik het verhaal (en de acteurs) veel interessanter worden. De sfeer doorheen de hele film is wel aardig, door de felle kleuren en snelle camerabeelden voel je echt de chaos van India. Ik vond Dev Patel (Salim) nog de beste acteur in de film, de rest was gewoon oké. Een mooie film om naar te kijken... niets meer, niets minder.


63/100

movie 43 (in 100 woorden)

Wellicht één van de slechtste films die ik de laatste jaren gezien heb! Ze proberen wel, maar deze komedie is gewoonweg niet grappig. Als een volledige film is dit echt een rommeltje! Ik vind het echt jammer dat zo'n grote hollywoodsterren meespelen hierin, en ze acteren nog niet eens zo slecht maar ze krijgen echt slecht materiaal om mee te werken. Alle aparte segmenten passen niet bij elkaar en bestaan uit flauwe toilethumor. Ik heb misschien 2 keer wat extra lucht uit mijn neusgaten geblazen, maar gelachen ... no way! Goede reggiseurs en fantastische acteurs verspillen hun talent in deze "film".


18/100

Walk the line (in 100 woorden)

Walk the line is een aangrijpende biografie over het leven van Johnny Cash. Joaquin Phoenix lijkt misschien niet op Cash, maar hij weet perfect zijn stem en persoonlijkheid over te brengen. Phoenix en Reese Witherspoon (June Carter)zijn zowat de enige die een memorabele acteerprestatie neerzetten. De muziek is fenomenaal en toch overschaduwd de muziek het verhaal nooit. De film duurt misschien net iets te lang en toch ligt het tempo van het verhaal enorm hoog. De tijdsperiode is prachtig weergegeven en de regisseur vond een perfecte combinatie van emotie, entertainment en muziek. Eén van de beste biografieën ooit verfilmd.

74/100

Saving Mr. Banks (in 100 woorden)

Een unieke sfeer en prachtige shots vormen samen het perfecte canvas voor dit kunstwerk. Ik kon niet inbeelden dat een film over het maken van Mary Poppins zo interessant, grappig en ontroerend kon zijn. De flashbacks over PL Travers' verleden zijn soms wat afleidend, maar zijn wel nodig om het volledige verhaal over PL Travers te kunnen begrijpen. Tom Hanks als Walt Disney en Emma Thompson zijn perfect gecast en hebben hilarische chemie samen. Het is vooral de sfeer in de 60's, de humor tussen Disney en Travers en de drama die van deze film echt een modern sprookje maakt.



80/100

Less is More

Vanaf vandaag zal deze blog veranderen. Ik heb vernomen dat mensen de dag van vandaag geen tijd meer hebben om lange reviews te lezen en daarom zeg ik: "Less is More".
Vanaf vandaag kun je op deze blog film reviews lezen met niet minder en niet meer dan 100 woorden! Alvast mijn oprechte excuses voor het ongemak en veel leesplezier.
Koen Jespers ... Over and Out!!

dinsdag 16 september 2014

The Family Man (2000) - Review

The Family Man van regisseur Brett Ratner.

Dit is voor vele mensen een redelijk onbekende film en daarom voor mij een redelijk ondergewardeerde film. Ik vind het jammer dat een film als deze niet zo bekend is als You've Got Mail of 13 going on 30. Deze film heeft zeker zijn hart op de juiste plaats en ik moet toegeven dat ik echt heb genoten van deze film.

De film opent op de luchthaven met Jack (Nic Cage) en zijn vriendin (Téa Leoni) die afscheid aan het nemen zijn omdat Jack naar Londen vertrekt voor een stageplaats. 13 jaar later zien we dat ze elkaar niet meer hebben gesproken want Jack is nu een succesvolle zakenman in New York. Hij leid het perfecte vrijgezellenleventje en heeft alles wat zijn hartje begeert (lees: alles wat zijn portefuille kan aankopen). Op een morgen word hij wakker en ligt hij naast zijn vroegere liefje (Leoni) in een vreemd bed. Samen hebben ze 2 kinderen en een huisje in de buitenwijken. Hij is verward, in shock en huisvader. Hij doet er alles aan om zijn perfecte leventje terug te krijgen ... maar is dit uiteindelijk echt wel wat hij wil?

De film was een fantastische romantische komedie en de komedie komt hier echt wel uit Nicholas Cage en zijn reacties op deze alternatieve realtiteit. Het romantische aspect komt dan weer uit zijn "onbestaande relatie waarvan Jack niets afweet" met Kate. Samen spelen Nic Cage en Téa Leoni perfect op elkaar af en hebben echt eerlijke chemie samen. Hun acteerprestaties zaten echt op eenzelfde lijn. Deze film en hun prestatie deden me zelfs denken aan die jaren 90 Romkoms met Tom Hanks en Meg Ryan.

Het verhaal is zoals 13 going on 30, 17 again of The Parent Trap ... Hoofdpersonage word wakker in een nieuw lichaam/leven en moet uitzoeken hoe hij zijn oude leven/lichaam terug kan krijgen. Uiteindelijk merkt hij dat zijn huidige situatie toch niet zo erg is en zal op het einde van het verhaal terug veranderen en een beter leven hebben. Het is een redelijk cliché verhaal, maar ik vind dat deze film toch wel wat (emotioneler is het verkeerde woord) wat meer diepgang heeft. Er komt wat drama bij zien, maar de relatie tussen de hoofdpersonages is redelijk realistisch weergegeven, en daarom komt dit ook niet al te "hollywood-magie" of "felle kleuren" over. Je snapt wel wat ik bedoel.

Ik vind het jammer dat we uiteindelijk ook niet meer informatie krijgen over Don Cheadle's personage ... is hij een engel? wie zal het zeggen?! ...Maar langs de andere kant vind ik het wel een leuke toevoeging. Het hele "niet weten wat/waarom en hoe" laat wat over aan de verbeelding van de kijker.

Het einde viel me spijtig genoeg wat tegen. We hebben 4/5e van het verhaal besteed aan de nieuwe familie en het nieuwe leven van Jack. Op het einde gaat hij terug naar zijn oude vrijgezellenleventje waar we zien dat hij niet echt gelukkig meer is,dus gaat op zoek naar Kate, die op het punt staat om te vertrekken naar Parijs. Hij achtervolgt Kate naar de luchthaven waar hij haar overhaalt om te blijven en samen een koffie te gaan drinken. Happy end toch? ... Ja en nee. We hebben heel de film gezien hoe Nic cage probeert te wennen aan dit nieuwe leven en uiteindelijk wil hij toch een deel uitmaken van dit gezin. Maar op het einde is heel dit leventje en zijn kinderen volledig verdwenen. Je kan zeggen dat ze nog jong (30+ ozo) zijn en heel hun leventje van nul terug kunnen beginnen, maar dan gaat alles helemaal anders zijn. Persoonlijk had ik liever dat Jack op het einde (nadat hij met hond in de sneeuw is gaan wandelen) op één of andere manier werd terug gestuurd naar het moment in het verleden, waar Jack op het punt staat om op het vliegtuig te stappen naar Londen, en dan uiteindelijk toch beslist om niet te gaan. Dus hadden ze samen het hele leventje kunnen hebben dat we in de film hadden gezien. .... Maar dit is misschien gewoon persoonijke smaak.

Uiteindelijk heb ik me toch aardig geamuseerd met deze film (en dan vooral met Nic Cage). De film is ontroerend genoeg en grappig genoeg om een ideale familiefilm te zijn. De film lijkt veel eenvoudiger dan een gewone hollywoodfilm, en daarom komt hij persoonlijker en charmanter over. Zeker en vast eens de moeite waard om op een zondagmiddag te bekijken. Het einde had voor mij wat anders mogen zijn, maar ze hebben het toch realistisch genoeg aangepakt. Voor mij een aardige 4,0

donderdag 21 augustus 2014

Pompeii (2014) - Review

Je kan niet teleurgesteld geraken als je al niet veel verwacht van een film.
Pompeii stelt niet veel voor, maar een ramp kunnen we deze rampenfilm net niet noemen.
Ik denk dat de makers gewoon hadden veel meer kunnen doen met dit materiaal! Wat verwacht je van een film over Pompeii!? Een rampenfilm, een actiefilm of een tragisch drama!?

Pompeii is in mijn ogen een kruising tussen Gladiator, Troy en Dante's Peak

De film vertelt het verhaal van een jonge gladiator/slaaf (Kit Harrington) die in Pompeii terecht komt, waar enkele dagen later de meest bekende vulkaanuitbarsting in de geschiedenis zal plaatsvinden. Het verhaal is gevuld met een geforceerde romance, clichés en een ééndimensionale slechterik.

En zo simpel is het verhaal! Ik had gewoon graag iets meer diepgang of net iets minder diepgang gehad! Het hele bijverhaal lijkt me gewoon wat rommelig bijeen geplakt en personages zijn ronduit slecht uitgewerkt. Dan hadden ze gewoon al deze overbodige verhalen laten vallen en volledig moeten focussen op de uitbarsting zelf. Want ik zal het eerlijk zeggen ... in een film over Pompeii geef ik geen zak om personages of diepgang, ik wil gewoon een kick-ass vulkaanuitbarsting zien.
De effecten zijn op zich niet al te slecht hier. Niets echt bijzonder, maar wel net een beetje beter dan in de meeste medium-budget films zoals deze. De beste effecten zijn dan natuurlijk wanneer de uitbarsting zelf plaatsvind. Ik vond zelf dat het rampen-gedeelte van de film redelijk vlug voorbij was, ik had hier graag wat meer van gezien. De sets of locaties zien er wat saai uit. De gebouwen zijn net iets te grijs en inspiratieloos! Dit geeft de film een hele goedkope look!

De film gaat (in de eerste helft) vooral over gladiatoren en hun gevechten. En dit is dan ook het minst interessante aspect in het verhaal. Ik snap wel waarom ze dit in het verhaal hebben gestoken, maar ik was tottaal niet geïnvesteerd in het verhaal achter deze gevechten. Wat het nog redelijk interessant maakt is de bromance die ontstaat tussen het hoofdpersonage (Milo) en zijn tegenstander in de arena. Voor de rest is de hele eerste helft van de film allesbehalve memorabel.

De romance tussen Milo en Aurelia is totaal overbodig en geforceerd. De personages hebben geen realistische chemie met elkaar en ze hebben zelf weinig tijd samen op het scherm. Kit Harrington komt nog het meest natuurlijke over in heel deze film. Zijn prestatie is heel simpel maar ik vond dat hij net genoeg charme had voor zijn personage. Jared Harris en Carrie-Ann Moss zijn allebei weggegooid talent in deze film. Ze voegen absoluut niets toe aan het verhaal. Echt jammer, want deze 2 kunnen nog het best acteren uit hel de cast.

De bad guy was ook een heel zwak aspect in de film, Kiefer Sutherland speelt Corvus en zijn rol in dit verhaal is alleen maar de eikel uithangen. En hij is compleet miscast. Hij ziet er uit alsof hij net uit hollywood komt, een mooi gewaad aandeed en op de filmset terecht kwam! Wat is de bedoeling van dat moderne, perfect gekapte kapsel!?
Nee, dit personage voegt echt niets toe aan het verhaal, alleen om de asshole uit te hangen!

Het einde hebben ze ook mooi verpest. Het gedoemde koppel ziet hun ondergang op hen afkomen en beslissen om naar elkaar te kijken en romantisch te kussen. Samen sterven ze in een wolk van as en lava! Hier had de film moeten eindigen, het tragische liefdesverhaal. Maar daarna zien we het gedoemde koppel, versteend en bedolven in as. Het was echt niet nodig om ons dit beeld te laten zien, we weten dat deze 2 samen in elkaars armen sterven. Door ons dit te laten zien verpest de regisseur heel dit tragische einde dat niets meer aan onze verbeeldig over laat.

Pompeii is een film waarvan ik blij ben dat ik hem bekeken heb, maar een tweede keer hoeft voor mij echt niet. Weggegooid talent, clichés en ondermaats acteerwerk, maar toch een charmant hoofdpersonage, redelijk geloofwaardige effecten en een "oke" einde. De film is niet echt slecht, maar het hele idee van de vulkaanuitbarsting in pompeii had een hele interessante, spectaculaire film kunnen opleveren. Een gemiste kans, maar ik geef de film toch een aardige 2,5

zondag 10 augustus 2014

Guardians of the Galaxy (2014) - Review

You said it yourself, bitch! ... We're the Guardians of the Galaxy!

Guardians of the Galaxy stond wel in mijn top 5 van films waar ik het meest naar uitkeek dit jaar.
En met een zeer goede reden, want Guardians of the Galaxy delivers! Dit is het soort film dat men kan beschrijven als de perfecte zomer blockbuster. Geen diepe, donkere, grijze, saaie film waar je te veel moet over nadenken, maar gewoon een leuke rollorcoaster-rit! Avontuur en Science Fiction is altijd een redelijk goed recept voor entertainment, gooi er nog wat Marvel-humor bij en we hebben de perfecte combinatie!

De Guardians of the Galaxy is een team criminelen bestaande uit Peter Quill (Chris Pratt) het soort Han Solo/Indiana Jones-type, Gamora (Zoe Saldana) een huurmoordenaar met wat familiale problemen, Drax the Destroyer (Dave Bautista) een tough-guy die uit is op wraak, Rocket (Bradley Cooper) een genetisch gemanipuleerde wasbeer en Groot (Vin Diesel) een mens-achtige boom (of zoiets). Samen zullen de Guardians de handen in elkaar moeten slaan om de kwaadaardige Ronan (Lee Pace) te stoppen, Want net als Ronan zijn ook de Guardians uit op een buitenaards relikwie.

Het verhaal is dus redelijk simpel, maar het is enorm slim geschreven en aangepakt. James Gunn is de regisseur en de schrijver van het verhaal, en hij weet van redelijk onbekend materiaal een echte blockbuster te maken dat echt een deel gaat uit maken van moderne popcultuur. Is het een actiefilm of een komedie?! Maybe a bit of both!
Ik moet zelf zeggen dat ik niet echt bekend was met dit materiaal dus ik ging ook de cinema binnen met mijn gedachten op nul. Ik kan helemaal niets vergelijken met de tekenfilms of met de stripverhalen zelf, dus in mijn ogen was dit allemaal helemaal nieuw en fresh. En als 'Guardians-virgins' is het soms misschien een beetje TE veel en nieuw om te beginnen: veel nieuwe (rare) personages, veel nieuwe (rare) namen, veel coole locaties, veel actie! Ik vond de film entertainend voor wat ie was, maar ook vond ik hem enorm vreemd soms.

De film is raar, dit moet ik toegeven. Rare locaties, rare personages, rare gebeurtenissen (en soms misschien wat TE buitenaards). Zoals de scene waar Drax een oproep stuurt naar Ronan, die 5 minuten later verschijnt en chaos veroorzaakt, vond ik nogal te snel uitgewerkt. En scenes zoals deze komen er een paar keer in voor: personages nemen de verkeerde beslissingen die leiden tot vreemde gevolgen. Sommige personages zien er ook net iets TE vreemd en buitenaards uit. Maar ik vond dat de humor dit vreemde gedoe allemaal heel soepel in balans bracht. Ze maken grappen over hoe vreemd sommige dingen er uit zien, of ze lachen iemand uit die net een slechte beslissing had genomen. De film weet echt humor, actie en weird te balanceren.
Maar de film heeft ballen. Guardians of the Galaxy is echt een coole film die 'kicks ass and laughs while doing it'!

Deze film haalt echt een groot deel van zijn box-office overwinning uit zijn humor. Ik durf zeggen dat dit de grappigste Marvel film tot op heden is. De humor is nergens overbodig of afleidend, maar ook is de humor nerges echt te flauw geschreven. Sarcastische opmerkingen, grappige verwijzingen naar jaren 80 popcultuur en vooral de chemie tussen de 5 Guardians. Voor een team waarvan geen enkel personage hiervoor een aparte film heeft gehad (dus ook de acteurs niet) vind ik dat deze acteurs samen echt perfecte chemie hebben. Ze weten hun humor perfect af te stemmen op elkaar, en dit is echt de grootste troef van heel deze film. Moesten ze deze film serieuzer hebben aangepakt dan ze nu hebben gedaan, zou deze film niet zo goed onthaald worden als nu! Maar de film neemt zichzelf ook niet al te serieus, en dit werkt echt in zijn voordeel. Veel mensen zullen deze film vergelijken met The Avengers (2012) maar in mijn ogen is dit een héél aparte film die zich gewoon afspeelt in dezelfde wereld.

Chris Pratt, ja ik ben een echte Pratt-fan! Hij is de perfecte acteur voor de rol van Star-lord (Peter Quill). Als ik hem in Parks en Recreation zag, zie ik hem niet direct als een echte stoere actieheld, maar na een intensieve training ziet Chris er echt uit alsof hij al jaren traint voor de gevaren in het universum. Zijn humor was echt perfect voor deze rol, ik zie hem echt als een moderne Han Solo (ruimte piloot die achter mooie dames aanzit), Indiana Jones (avontuurlijke schatgraver die achter mooie dames aanzit), Jack Sparrow (piraat die altijd een geïmproviseerd plan klaarheeft ... en achter mooie dames aanzit). Hij is zowat de leider van de Guardians, en zijn verhaallijn is degene die het publiek hoort te volgen. Hij is het hart van de film.

Gamora (Zoe Saldana) vond ik aardig gespeeld, maar net als Drax (Dave Bautista) vind ik ze allebei een beetje ondermaats geschreven! Maar dit vergeef ik de film omdat we zoveel nieuwe personages moeten leren kennen en ze redelijk weinig tijd hadden om iedereen helemaal uit te werken (de film is maar 2uur lang). Dat is misschien een tweede kleine nadeel aan de film, te veel personages die allemaal uitgewerkt moeten worden op een zeer korte tijd. We hebben de Guardians, de Bad-guy, de hulpjes van de bad-guy, de bad-guy's bad guy, het Nova Corps, Glenn Close als Nova Prime, John C Reilly als Rhomann Dey, Michael Rooker als Yondu, Djimon Hounsou als Korath, Benicio Del Toro als The Collector, enzovoort, enzovoort! Al deze personages als Glenn Close of Benicio Del Toro hadden in mijn ogen gespeeld kunnen worden door elk ander acteur (met een speciale outfit en een grappig kapsel). Ze acteren wel allemaal aardig, maar buiten de 5 Guardians springt er niemand echt uit!

Maar het grootste probleem is echt wel (sorry, zoals altijd) de bad guy ... Marvel staat bekend om zijn redelijk zwakke bad guys, en Guardians of the Galaxy heeft er toch ook last van! Marvel's enige succesvolle slechterik (tot op heden) is nog altijd Loki! Er is niets echt mis met Ronan, maar dat is nu net het probleem. Hij is redelijk ondermaats geschreven, en zijn motieven zijn niet altijd even duidelijk! Hij ziet er wel redelijk eng uit en Lee pace speelt hem redelijk goed, maar in het hele verhaal vind ik hem er niet echt uitspringen.

Weet je wie er wel uitspringt in deze film? Rocket en Groot!
Deze 2 zijn echt .... hoe kan ik dit het beste uitleggen ... Chewbacca met een machinegeweer!!! Deze 2 zijn de grootste bad-asses en de 2 grappigste clowns uit heel de film. Ze doen wat ze willen op hun manier en doen alles met een glimlach en een geweer. Het strafste is dat deze 2 a-holes compleet met de computer zijn uitgewerkt, een boom en een wasbeer. Ik vind ook dat de stem van Groot ook weer door iedereen gespeeld had kunnen worden, Vin Diesel zegt maar (+-) 3 woorden in deze film: "I" en "Am" en "Groot" .... specifiek in die volgorde! Bradley Cooper als de stem van Rocket vind ik perfect, hij is de perfecte grof-gebekte, sarcastische stem die Rocket verdient! Samen zijn ze echt geweldig om op het scherm te zien. Wat me ook verraste was hoeveel emotie we krijgen van deze 2 computer geanimeerde personages. Ze schieten misschien soms wat in het rond, maar ze geven echt om elkaar en hun vrienden!

+ wie kan er nu niet weerstaan aan de kleine baby Groot dansend in een bloempot!?

De effecten zijn natuurlijk op een hoog niveau, maar dit was te verwachten voor een productie zoals deze. Maar wat me echt opviel in deze film is hoeveel de muziek een grote rol speelt. Ze spelen allerlei jaren 70-80 muziek in deze film, maar dit is echt met een reden. De muziek is echt een deel van het verhaal en dit maakt de film nog entertainender dan ie al was. Als je personages aan het dansen zijn op 80's muziek weet je dat je een goede film in handen hebt.
Mensen die bekend zijn met Marvel zullen wel een beetje ontgoocheld zijn met de weinige verwijzingen naar vorige films, maar wel aangenaam verrast zijn met de enkele leuke toevoegingen zoals Thanos ... Ik kijk er zelf echt naar uit hoe hij een rol gaat spelen in Avengers 3! Ik vond het ook wel leuk om een heel kleine verwijzing te krijgen naar de Tesseract (uit The Avengers) en dat ze de verhaallijn beginnen uit te werken met de infinity stones (waarvan The Orb deel uitmaakt)! Echte hardcore Marvel-fans zullen deze film echt appreciëren en de alledaagse cinemabezoeker zal zicht hartelijk amuseren. Dit was echt een perfecte film-ervaring, één van de beste films van 2014!

Deze film is gewoonweg cool en ik vergeef elk kleine fout die er gemaakt word, gewoon omdat ik me zo hard heb geamuseerd met de film. Ja, er zitten enkele kleine foutjes in of scenes/personages dit ik graag wat meer of anders had zien uitgewerkt, maar ik neem de film volledig voor wat ie is ... een actievolle maar vooral grappige rollercoaster-rit!! Je zult je ZEKER niet vervelen tijdens deze film en ik vind dit zeker één van Marvel's beste films tot op heden! Een grappige actiefilm die prachtig is om naar te kijken! Emotie, humor en actie verzekerd! een welverdiende 4,5!



"I am Groot" - Groot

woensdag 25 juni 2014

The Grand Budapest Hotel (2014) - Review

Wes Anderson's films ... love them, or hate them!?

The Grand Budapest Hotel is het volgende kunstwerkje van regisseur Wes Anderson. En ik gebruik toch het woord "kunstwerkje" in plaats van "meesterwerk". Visueel is de film echt een kunstwerk, maar als film viel hij persoonlijk toch wat tegen. Ik was een enorm grote fan van Anderson's Fantastic Mr Fox, dus ik had ook redelijk hoge verwachtingen voor deze film. Maar net als in Fantastic Mr Fox is het vooral het visuele dat mij het meeste aansprak. Qua verhaal en opbouw stelt deze film niet veel voor.

De film vertelt het verhaal van Monsieur Gustave, de conciërge van The Grand Budapest Hotel (gespeeld door Ralph Fiennes) en zijn nieuwe lobby-boy. Gustave neemt hem in vertrouwen en samen gaan ze het schilderij stelen van één van zijn pas overleden hotelgasten. Ze krijgen te maken met politie-inspecteurs, huurlingen, familie van de overleden dame en een dozijn andere bekende acteurs.

Dit is zowat het enige dat ik mij herinner qua verhaal. Ik vond dat deze film nogal van scene naar scene sprong zonder enige reden. Eerste hebben we hier een scene, daarna hebben we 8 dagen later daar een scene. Het hele verhaal lijkt een beetje uit elkaar te vallen. En ik weet dat dit een specifieke manier is waarop Wes Anderson een verhaal weet verteld.
Deze film haalt zijn kwaliteit uit de getalenteerde cast zoals Ralph Fiennes, Jude Law, Adrien Brody, Willem Dafoe, Jeff Goldblum, Bill Murray, Edward Norton, Saoirse Ronan, Jason Schwartzman, Owen Wilson, Tilda Swinton, Tom Wilkinson, Bob Balaban. Echt een topcast. Maar net deze grote cast werkt in de film zijn nadeel. Door al deze grote namen en vele personages krijgen we weinig tijd om echt elk personage te leren kennen. Jude Law, Bill Murray, Owen Wilson en Jason Schwartzman zitten misschien elk 5 minuutjes in de film, dus komt het soms nogal over alsof ze in de film zitten om gewoon wat grote namen toe te voegen. Maar we geven gewoon niet echt veel om deze nevenpersonages omdat we zo weinig weten over hen. Ik vind het jammes dat Bill Murray tottaal niets te doen heeft in dit verhaal. echt een gemiste kans.

Ralph Fiennes en Tony Revolori (De Lobby-boy genaamd 'Zero') nemen dan weer het grootste deel van de tijd in beslag. Het is vooral Fiennes die een topprestatie neerzet. Revolori speelt ook op zijn best, maar zijn personage is dan weer een beetje te zwak geschreven. Samen hebben ze wel chemie en een interessante interactie. Ze hebben hilarische dialogen en delen subtiele komedie. Voor de rest sprong er niemand van de acteurs echt uit, behalve Ralph Fiennes.

Visueel is het echt een meesterwerk, hier valt niet over te discussiëren. Wes Anderson staat bekend om zijn visueel sterke films, en ook hier weet hij zijn bepaalde stijl mooi in de film te steken. Anderson's films spreken mij ook vooral aan om deze speciale stijl die Anderson gebruikt. Speciale camerabeelden in een prachtig kleurenpalet. Alleen vind ik het jammer van het zwakke verhaal. Willem Dafoe, Edward Norton en Adrien Brody gaan achter Ralph Fiennes aan en uiteindelijk leid dit hen naar het Grand Budapest Hotel waar een hoop kogels deze achtervolging eindigd. Maar deze scene voegt ook niet echt veel toe aan het verhaal. Net als de scenes met Jeff Goldblum en de romance tussen de lobby-boy en Saoirse Ronan, deze scenes konden allemaal ingekort worden en er zou helemaal niets veranderen aan het uiteindelijke verhaal. Veel scenes komen dan over als een tafereel of een vignet in plaats van een deel uit het verhaal.

Ik had ook liever een verhaal gezien dat zich volledig afspeelt in het Grand Budapest Hotel. Ik vond het hotel weinig echt te maken hebben met het verhaal. Uiteindelijk speelt misschien maar de helft van de film zich af in het hotel, wat ik jammer vind want de scenes in het hotel zijn echt prachtig. Het hele hotel komt echt indrukwekkend en stijlvol over. Ik vind deze film echt een gemiste kans, ondanks alle voordelen dat deze film heeft. Toch zie ik een aantal oscarnominaties in deze film zijn toekomst: misschien voor Ralph Fiennes, kostuums en editing. Ik snap wel waarom vele mensen deze film een totaal meesterwerk vinden, maar dit is gewoon het soort film waarvan je houd of helemaal haat. Dit is geen films voor jongere tieners, maar eerder voor de iets oudere filmfanaten.

De films is prachtig en absurd tegelijkertijd. Hij zit vol met absurde humor, achtervolgingen, geweren, drama en goed geschreven conversaties. De film weet soms net niet goed wat hij wil zijn ... een drama? een komedie? .... NEE dit is een Wes Anderson-film! Dit soort films zou z'n eigen genre moeten krijgen.
Toch als je niet van het verhaal geniet, kan je heel de film wel naar de prachtige visuelen kijken (die nooit saai worden). Elke scene en shot is echt geweldig gedetaïlleerd en er is nagedacht over de positie van elke camera en elk personage.

De rode draad doorheen de film is de vriendschap tussen Mr Gustave en Zero, en dit komt wel helemaal oprecht over. Allebei hebben ze geweldige timing en humor. Hun chemie komt echt heel vloeiend over en nerges komen deze 2 personages geforceerd over. Het is leuk om al deze bekende gezichten te zien in deze film, alleen voegen ze niet echt veel toe aan het verhaal. Maar toch heb ik me geamuseerd met deze film. Zoals ik al zei, als je niet geïnteresseerd zult zijn in het verhaal, dan spreekt zijn visuele stijl je zeker wel aan.
Ze hadden zoveel meer kunnen doen met al het talent in deze film. Dit is absoluut één van Wes Anderson' beste films tot nu toe, maar toch hield ik er net niet zoveel van als ik had gehoopt. Ik geef toch een 3,5.

dinsdag 17 juni 2014

Maleficent (2014) - Review

Het was voor mij een lange tijd geleden dat ik Sleeping Beauty nog eens gezien heb, dus ik had weinig herinneringen om mee te vergelijken toen ik Maleficent ging zien. Maar natuurlijk kende ik (zoals iedereen) het bekende Doornroosje-verhaal nog wel.

En toen ik hoorde dat ze een live-action versie van Sleeping Beauty gingen maken, maar dan met de focus op Maleficent, was ik een beetje sceptisch. Ik dacht dat dit een film ging zijn in de trend van Tim Burton's Alice In Wonderland. En ik was niet echt een fan van Burton's Alice, en mijn grootste probleem lag daarbij in de special effects ... daarme dat ik ook dacht dat ze in deze film alle sets, locaties en personages met de computer gingen doen, maar ik was net aangenaam verrast met deze film.

Ik had redelijk weinig verwachtingen voor deze film en had enkel op voorhand de trailer gezien. Ik wist weinig over deze film, de regisseur en wat ze met het verhaal konden doen, maar toch vond ik hun interpretatie van het verhaal niet al te slecht. Het was natuurlijk geen meesterwerk, maar deze film is in mijn ogen veel beter dan Alice in wonderland! En ik zie in deze film toch 1 of 2 oscar-nominaties (visuele effecten, kostuums en make-up)

Iedereen kent natuurlijk Maleficent, de slechterik uit het Sleeping Beauty-verhaal. De mooie prinses word vervloekt bij haar geboorte: ze zal op haar 16e verjaardag haar vinger prikken aan een spinnenwiel en in een lange slaap vallen(sterven in het originele verhaal) en kan alleen ontwaken dankzij een ware liefdeskus.

Maar in deze film ligt de focus helemaal op Maleficent's kant van het verhaal ... en het is een bitterzoet verhaal. Ik had verwacht dat het een hele donkere film ging zijn. Als je een film gaat zien over de slechterik van een enorm bekend verhaal verwacht je natuurlijk een donker en depressief verhaal over deze villain! Maar het verhaal begint heel vrolijk en kleurijk. Na een 20-tal minuten gaat deze film een enorm donkere kant op, en vanaf de helft word het opnieuw zoet, schattig, romantisch, emotioneel, ... ( je snapt me wel ) En voor mij was dit een mooie combinatie van net vrolijk genoeg en net donker genoeg. Ik hoef geen film te zien waarin de slechterik heel de film ligt te zeuren over hoe hard ze de lieve prinses haat, maar ik hoef ook geen hele film bloed en geweld te zien. we kregen hier echt een modern bitterzoet sprookje te zien. Genoeg actie en genoeg emotie.

alhoewel ik wel denk dat deze film voor sommige kleinere kinderen iets TE donker gaat zijn. Ik denk dat deze film meer in de markt gaat liggen bij mensen die eerder bekend zijn met het originele verhaal. En ik ben toch blij dat ze het oude bekende verhaal in de film afspelen. Ik dacht dat "Maleficent" een soort prequel ging zijn op Sleeping Beauty (ofwel Doornroosje) en dat de film zou eindigen met Aurora die haar vinger aan het spinnenwiel prikt en zo heel het verhaal in beweging zet. Maar heel de 2e en 3e act gaat eigenlijk over het bekende Doornroosje verhaal en hoe Maleficent hiermee omgaat.

Ik vond Angeline Jolie als Maleficent echt de beste keuze, niemand zou deze rol zo goed als haar kunnen spelen! Ik denk dat een oscar voor beste actrice er net niet in zal zitten, maar ik vind dat ze een nomintie toch wel verdient! Ik voelde echt mee met haar hartverscheurende verhaal als Maleficent! Na een aantal jaren verdwenen te zijn van het scherm (na The Tourist ... een teleurstellende film trouwens) heeft Jolie echt een pracht van een comeback gemaakt met deze rol. Ze lijkt ook echt op het personage uit de bekende animatiefilm uit 1959. Alleen heb ik mijn bedenkingen met haar zéér hoge jukbeenderen ... waren die make-up of special effect?!

Sharlto Copley als Koning Stefan, vader van Aurora! Een rol die iedereen had kunnen spelen. Ik zag Sharlto niet echt in deze rol. Hij deed zijn best in deze rol, maar in de tweede helft heeft hij redelijk weinig te doen in het verhaal. En ik denk dat dit een gemiste kans is, want deze acteur kan echt heel goed acteren. Ik ben een fan van Copley dus ik vond het toch tof om hem eens in een rol als deze te zien. hij zet geen topprestatie neer, maar hij zat wel aardig in zijn rol.

Ze hadden ook een goede prins in dit verhaal gestoken, want natuurlijk moet je in een doornroosje verhaal een knappe jonge prins hebben. Hij voegt niet echt veel toe aan het verhaal en de acteur is ook niet gedenkwaardig dus dit mocht voor mij gerust uit het verhaal gelaten worden. Hij is charmant als prins en vormt een mooi koppel met Aurora, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Ik vond Sam Riley in zijn rol als Diaval (de raaf) zelfs een betere prins.

Elle Fanning vond ik een goede keuze voor Aurora. Ik vind dat ze als prinses Aurora niet echt op het personage uit de animatiefilm lijkt, maar hiermee heeft deze film het net beter gedaan dan in het origineel. In Disney's vroege animatiefilms lijken de prinsessen altijd ouder dan ze uiteindelijk zijn. In het origineel vond ik Aurora niet echt 16 lijken, ze leek mij eerder een jongedame van 25-30 (maar in die tijd was dit heel normaal denk ik, jonge meisjes leken al sneller volwassen). Dus vond ik Elle Fanning als jongedame in deze rol echt perfect. Ze brengt ook een onschuldige, vrolijke charme in haar rol.

De drie goede feeën moesten natuurlijk ook weer verschijnen in deze film, en ik vond ze nog wel een leuke toevoeging. Ze waren een beetje de komische noot in deze film. Ze kregen net genoeg te doen in deze film, TE veel van deze personages had irritant kunnen zijn. Ze voegde als personages ook wat kleur toe aan de film, en waren zeker leuk gecast. Lesley Manville, Juno Temple en Imelda Staunton deden het redelijk goed en hadden toch leuke chemie met elkaar. Alhoewel ik met momenten Imelda Staunton toch TE veel als Umbridge (uit de Harry Potter-reeks) zag, met als dat roze.

De romance tussen Stefan en Maleficent was overtuigend genoeg om het verhaal in gang te zetten, maar ik vind dat hun verhaal na een tijd wel serieus dooft. Het is al bij al een mooi, goed geschreven verhaal met veel humor (ook van Jolie) en mooie overtuigende special effects. Wat ik wel interessant vond (spoiler waarschuwing) was dat het begint met Maleficent als bad-guy en Stefan als de brave good-guy, maar als snel verwisselen deze twee van plaats en blijkt uiteindelijk Maleficent de good-guy en Stefan de bad-guy. Maar Stefan heeft in de tweede helft dan weer weinig te doen, dus missen we eigenlijk een echte bad-guy in de tweede helft!

Een leuke film met net genoeg donker en net genoeg kleur om van deze film toch een leuk, modern sprookje te maken. Voor mij hoefde het niet TE duister te worden, hoewel ik denk dat sommige mensen dit wel hadden geapreciëerd. Ik denk dat iets oudere kinderen méér gaan genieten van dit soort film dan jongere kinderen. En ik denk dat ook de volwassenen zich zeker kunnen amuseren met dit soort film. Met momenten net donker genoeg maar word daarna weer een leuk, romatisch sprookje zoals we van Disney gewoon zijn. Ik vond vooral Angelina Jolie eruit springen in haar rol, en de visuele effecten zijn echt prachtig. Mooie omgevingen en sets, ook weer niet TE overdreven maar net genoeg om het toch wat "fantastischer" te maken. Ik denk dat het helpt dat deze film een regisseur heeft met achtergrond in de visuele effecten-wereld. Hij weet visueel echt een plaatje neer te zetten.
Ik heb me aardig geamuseerd met deze film, en zal hem misschien wel op dvd willen kopen. Dus een mooie, welverdiende 4,0 mag zeker genoeg zijn. Proficiat Disney ... u heeft me toch terug aangenaam verrast!

donderdag 12 juni 2014

American Beauty (1999) - Review

I don't think that there's anything worse than being ordinary.



De meest realistische en minst realistische representatie van het leven in een modern gezin. Deze mensen lijken op het eerste zicht doodgewoon, maar als je dichterbij kijkt zie je dat ze allemaal hun eigen geheimen en verhalen hebben. Deze film bevat doodgewone personages in uitzonderlijke situaties terecht komen.

Ook dit is een van mijn meest favoriete films van all time. En ik weet zelfs niet waarom. Dit is geen romantische komedie, maar er komt wel romantiek en komedie in voor. Dit is geen drama maar ... wel, je weet wel waar dit naartoe gaat. Ik kan deze film in geen enkele categorie plaatsen ookal weet ik perfect waar deze film over gaat.
Lester Burnham, een huisvader uit de doodgewone buitenwijken die in een midlife crisis is beland. Maar wanneer hij zijn nieuwe buurjongen en de vriendin van zijn tienerdochter leert kennen, begint hij in te zien dat er een manier is om zijn leven terug nieuw leven in te blazen.

Ik vind deze film hilarisch, mooi en emotioneel om te zien. Een perfecte ervaring en er zit een beetje in voor iedereen. Maar wat maakt deze film nu net zo goed? In één woord: "alles"
Echt (bijna) alles in deze film is echt professionele perfectie. Acteurs die weten wat acteren is, een regisseur die weet hoe hij in een goed verhaal moet vertellen, een scenarist die eerlijke en pure realiteit weet te schrijven, een componist die drama en vreugde kan omzetten in muziek.
American Beauty is voor mij een persoonlijk verhaal over je eigen leven eens goed onder handen te nemen, en alles op eens op een andere manier zien. De hele wereld kan je zien zoals iedereen die ziet, of op een manier zoals jij die ziet. En ik denk dat Lester Burnham alles begon te zien op zijn eigen manier, net als Ricky Fitts.

Sam Mendes, die altijd theater heeft geregisseerd had nog nooit eerder een film geregisseerd dus je zou denken dat hij heel amateuristisch te werk zou gaan, maar hij weet echt een mooi verhaal op het scherm neer te zetten. Maar hij weet vooral hoe hij met acteurs moet omgaan, want de acteurs geven dankzij hem echt een topprestatie in deze film. Sommige personages kunnen door elke acteur gespeeld worden, niemant blinkt echt uit in zijn rol (behalve Kevin Spacey en Annette Bening) maar deze acteurs weten perfect wie hun personage is en wat ze voelen in bepaalde situaties.

Vooral Kevin Spacey is echt formidabel om te zien in zijn rol als "normal family guy". Hij voegt persoonlijk echt enorm veel toe aan zijn personage in Lester. Je ziet aan de manier hoe hij glimlacht dat zijn leven als fictief personage helemaal overhoop word gehaald. Lester is het soort persoon dat je buurman kon zijn, of je eigen vader. Het soort persoon dat niemand echt opmerkt.

Samen Is Spacey samen met Annette Bening (Carolyn Burnham) echt de beste prestaties in deze film. Carolyn Burnham ondergaat ook een hele transformatie dankzij Lester. Ze begint in te zien dat ze alle controle over Lester begint te verliezen en geraakt daarbovenop nog eens verliefd op een collega/rivaal! Samen met Spacey hebben ze echt perfecte chemie, ookal hebben ze met momenten totaal geen gevoelens voor elkaar ... je ziet dat deze 2 personages elkaar met momenten echt kunnen haten. Bij deze 2 acteurs zit het niet in de dialoog maar echt in de manier hoe ze naar elkaar kijken. Ik had geen enkele andere acteurs in deze rollen kunnen zien.

Thora Birch speelt de dochter van Lester en Carolyn. Ook zij is het doodnormale girl next door, maar ook wanneer zei de nieuwe buurjongen leert kennen, krijgt ze opeens ook een heel andere kijk op haar leven.

Ricky Fitts ... een andere acteur had van dit personage echt een eikel kunnen maken, maar Wes Bentley brengt een onschuldigheid aan zijn personage. Want geef toe, als je er goed over nadekt is ook dit personage niet echt een goede persoon. In zijn vrije tijd is hij een drugsdealer, maar dankzij zijn kijk op het leven zien we dat er meer is achter deze jongeman dan we denken. En hij word verliefd word op het buurmeisje, maar is toch één van de personages die niet echt transformeert doorheen het verhaal. Ricky is een jongen die van begin tot einde de wereld op zijn eigen manier ziet. Alhoewel, op een gegeven moment wanneer zijn vader hem geweldadig aanpakt, ziet hij een manier om hem volledig te kunnen breken en te kunnen ontsnappen aan het leven als een gevangene van zijn vader.

Ook Mena Suvari's personage is niet echt helemaal wie we denken dat ze is. Zij speelt Angela, Janie's beste vriendin, de jongedame waar Lester op verliefd word. Maar dit vind Angele helemaal niet erg, zij is de cheerleader die seks gebruikt om te krijgen wat ze wil: macht en respect. maar later krijgen we te horen dat ze nog maagd is en alle verhalen zelf heeft verzon

Ik vind het vooral interessant om te zien hoe elk personage een tranformatie ondergaat. Elk personage beïnvloed wel een ander personage. Op het einde van het verhaal zijn alle relaties tussen de personages helemaal anders, een gezin valt uit elkaar, vriendschappen zijn verbroken, liefde is gevonden. Elk personage heeft zijn eigen duivel dat hij probeert te verbergen. Lester is verliefd op Angela, Carolyn heeft een affaire met "the real estate king", Ricky is een drugdealer die dit voor zijn vader probeert te verbergen, Ricky's vader die verdenkt dat Ricky homo is.
Zelfs Ricky's vader ondergaat een transformatie doorheen deze film, maar deze zal ik in niet al te veel detail uitleggen. Chris Cooper vond ik gewoon hilarisch en pijnlijk om te zien als Colonel Fitts!

De muziek van American Beauty is mijn meest favoriete filmmuziek ooit. No competition!
Thomas Newman weet echt de perfecte combinatie te vinden tussen liefde voor leven, humor en drama! Het openingsdeuntje is echt muziek op z'n best. Hier heb ik gewoon geen woorden voor. Een pracht van een soundtrack, zoek hem eens op op internet ... je zult niet teleurgesteld zijn!

American Beauty is echt een film die teracht al zijn oscars heeft gewonnen. Beste acteur, beste reggiseur, beste script EN beste film natuurlijk. Het is een dramatische kijk op het leven van een doodgewone familie. Het lijkt een heel eenvoudige film die misschien elke regisseur had kunnen maken, maar er zit zoveel méér achter en er zoveel méér te zien als je maar eens dichterbij kijkt.

Het begin en einde van deze film zijn zo perfect op elkaar afgesteld, het begin begint echt met een glimlach, en het einde is zo prachtig en emotioneel. Je zou kunnen wenen, maar krijgt een andere kijk op het leven, net als Lester.

Rood is echt letterlijk de "rode draad" doorheen de film. De rozenblaadjes, de rode deur. Alles is zo prachtig doordacht in deze film. Allemaal kleine details die je van de eerste keer zelfs niet ziet.

Deze film is interessant, prachtig en hilarisch om te zien. Elke scene en shot is echt kunst. Deze film heeft echt weinig gebreken. Ik moet wel zeggen dat ik persoonlijk niet echt snap waarom Ricky's vader zo doet tegen Lester op het einde, opeens veranderd hij compleet en reageert hij helemaal anders tegen Lester. Maar wat er daarna gebeurt met hem maakt dit helemaal goed, op het einde zien we wat hij deed na zijn gesprek met Lester.
Ik hou van deze film, maar ik snap wel waarom sommige mensen deze film saai kunnen vinden. Dit is niet het soort film om te kijken met het hele gezin. Maar je krijgt een hele andere kijk op je eigen leven en de hele wereld eigenlijk. Alles word niet mooi op een bord geschoteld en netjes geserveerd, maar het word allemaal op een eerlijke en realistische manier gebracht. Hilarische en prachtige acteerprestaties van iedereen en diepzinnige beelden doorheen de film. Achter elke beeld en elke positie van een personage of zelfs meubilair in het Burnham huis is met een artistieke reden. Je kan deze film niet één keer zien ... dit is het soort film dat je elke keer kan terug zien en het lijkt alsof je hem voor de eerste keer ziet.
Een pracht van een moraal achter dit verhaal.

American Beauty is en blijft altijd een pareltje in filmgeschiedenis ... dus een mooie 5.0 is mooi op z'n plaats.

één woord: Spec-ta-cular!

dinsdag 10 juni 2014

Psycho (1998) - Review

... a boy's best friend is his mother!

Dit word moeilijk! Ik heb Psycho (1960) al een lange tijd geleden gezien, maar ik heb zopas eindelijk de kans gehad om de 1998 versie te mogen aanschouwen. Ik moet toegeven, ik heb vele reviews gelezen en veel kritiek gezien over deze film (vb: de slechtste remake ooit) maar ik vond hem lang niet zo slecht. Laat ik mezelf verbeteren: ik vond hem helemaal NIET goed, rommel vergeleken met het origineel ... maar ik heb me nergens echt verveeld, laat me uitleggen waarom:

Psycho ... moet ik hier eigenlijk zeggen waar deze film over gaat? Iedereen kent dit klassieke verhaal, en zelf mensen die dit meesterwerk nog niet gezien hebben kennen absoluut de bekende douche-scene. Deze film is een klassieker, een echt meesterwerk op elk vlak. Alfred Hitchcock brengt ons zijn allereerste horrorfilm, een film die generaties lang zal blijven voortbestaan.

Een jonge dame steelt 400.000 dollar en slaat op de vlucht, ze komt onderweg terecht in het verlaten Bates motel. Daar ontmoet ze de eigenaar, een vriendelijke jongeman genaamd Norman Bates. Ik kan moeilijk verder vertellen over het verhaal zonder echt te veel informatie te verpesten voor de mensen die deze film nog niet gezien hebben (als er al zulke mensen zijn). Het is een schande om er zelfs over na te denken om van een klassieker als Psycho een remake te willen maken, maar toch dacht Gus Van Sant dat dit een goed idee zou zijn. En hoe ging hij dit doen? door exact dezelfde film te maken, maar dan in kleur en met andere acteurs.

Daarin zit meteen het probleem van deze remake: WAAROM?!
waarom zou je een remake willen maken van een mijlpaal in cinemageschiedenis? WAAROM, GUS?!!

Ik vind het wel een interessant idee. Hoe zou een klassieke film er uit zien, als deze gemaakt zou worden in onze moderne tijd. Ik denk gewoon dat Van Sant de verkeerde film heeft gekozen. Alles was veel beter in het origineel, van locaties tot casting. Maar ik vind het jammer want deze film heeft echt wel een hoop bekende namen op de cover. Anne Heche, Vince Vaughn, Julliane Moore, Viggo Mortensen, William H Macy, Danny Elfman, ...

Vince Vaughn, Ik vind hem eigenlijk niet meteen verkeerd gecast. Hij kan dit soort genre gewoon niet aan! Maar dat is niet wat mij stoorde aan zijn aanwezigheid, hij is gewoon niet Anthony Perkins. Ik denk dat géén enkele acteur deze rol aankan, daarom dat ik het al wel interessant vind van Vince om dit toch te proberen. Hij faalt in zijn rol, maar hij probeert toch zijn best te doen. Maar er kan gewoon niemand tippen aan Perkins. Anthony Perkins bracht onschuldigheid aan zijn rol als Norman Bates. Je zou nooit verwachten dat iemand als (Anthony's) Norman een psychopaat zou kunnen zijn, daarom is de verrasing op het einde des te groter. De manier waarop vince zijn rol speelt, je weet dat er iets niet pluis is met deze jongeman. Je ziet direct in zijn ogen dat er méér schuilt achter die blik. Anthony Perkins was veel subtieler in deze rol, hij kon je doen geloven dat hij een eerlijke, onschuldige jongeman was.

Anne Heche als Marion Crane was oké. Ik vond Janet Leigh natuurlijk véél beter, maar ik vond dat Heche het nog niet eens zo slecht deed. Ze had ook weer iets subtieler mogen zijn in haar rol. Alles leek nogal direct duidelijk wat haar plannen waren. Ze speelt haar rol een beetje één-dimensionaal ... maar ik vond haar niet al te slecht.
Julliane Moore is een topactrice, dit is een dame die echt kan acteren. En zei gaf dan ook de beste prestatie in heel de film. Niets echt memorabel, maar ook niet al te slecht. Ik vond Julliane Moore persoonlijk wel beter gepast in haar rol dan Vera Miles.

Williams H Macy, ik vind hem een aardig acteur. Ik zag hem gewoon niet in zijn rol als Arbogast, ik zag alleen William H Macy. Hier zat Martin Balsam dan weer beter in zijn rol als de detectieve die op zoek gaat naar de vermiste Marion. Macy kan acteren en hij heeft zeker charisma, maar hij kwam mij net niet overtuigend genoeg over. Zijn "einde-scene" bij de trap was wel enorm slecht, Sorry William!

De scene als Marion haar omkleed en Norman zit haar te begluren is ook anders dan in het origineel, in deze film heeft hij net iets te veel plezier als voyeur. In het origineel word dit ook veel subtieler en simpeler aangepakt.

De meest legendarische scene in de geschiedenis van de cinema ... vaak geïmiteerd, nooit overtroffen!
De douche-scene in Psycho kent iedereen. De muziek, de schreew, het geluid van de douche, de perfect gepositioneerde camerabeelden. Dus als Gus Van Sant van plan is om deze scene opnieuw te maken, weet je dat hij gedoemd is te falen.
De snelle camerabeelden van het mes, van het meisje, van het bloed dat mengt met het water. Alles is heel amateuristisch gedaan en voelt eerder aan als een eerbetoon aan het origineel. Deze scene flopt op elk vlak. Gewoon niet te vergelijken met het origineel.

By the way ... wist je dat het origineel in 1960 uitkwam en in die tijd het mogelijk was geweest om Psycho in kleur uit te brengen, maar Hitchcock dacht dat de douchescene te schokkend zou zijn met al dat rode bloed op het scherm. (Ook om budgetaire en artistieke redenen) Maar toch weet die film in zwart-wit schokkender te zijn dan deze kleurboek.
Ook vind ik Danny Elfman compleet overbodig als componist voor deze film. Heel deze film gebruikt gewoon identiek dezelfde soundtrack. Elfman was totaal overbodig, ze hadden met gemak een nobody kunnen nemen, hem de partituren van Bernard Herrmann kunnen geven en zeggen: "go"! Danny Elfman brengt hier totaal niets nieuws op de tafel, ik denk dat ze gewoon een bekende naam op de poster wilden zetten, jammer want Elfman kon hier zeker iets leuks mee doen.

Ik zie deze film niet als een totale flop, maar ik denk dat deze film gedoemd was om te falen. Je kan geen goede remake maken van een perfecte film. Ik heb me geen enkel moment verveeld tijdens deze film, maar ik zat gewoon constant te denken aan het origineel en hoeveel ik van die film hou. Het is een mooi eerbetoon, maar geen goede film. Ze hadden veel meer kunnen doen met het materiaal en talent dat ze hadden.
Is deze film zo slecht als iedereen zegt? NEE! Maar alleen omdat deze film gewoon een slechtere kopie is van het origineel! Sorry Norman, But we all go a little mad sometimes! Een 2.0 vond ik te weinig ... een 3.0 NET iets té veel. een 2.5 vind ik helemaal op zijn plaats.

zondag 8 juni 2014

The Hunger Games: Catching Fire (2013) - Review

Wat hebben deze volgende films allemaal gemeen? Terminator 2, Star Wars Episode V: The Empire Strikes Back, Spider-man 2 en The Dark Knight?! ............ Geen Idee? Deze zijn allemaal vervolg-films (ofwel sequels) die door de meeste mensen beter bevonden worden dan hun voorganger!En The Hunger Games: Catching Fire is een film die vanaf nu zeker niet in dat rijtje mag ontbreken!

The Hunger Games was de volgende in de serie van verfilmde tienerliteratuur! Naast Harry Potter en Twilight had dit wel potentieel om de volgende kaskraker te worden. En inderdaad, aangezien deze een enorm succes was moesten we niet lang wachten op een vervolg! En zelf was ik wel een fan van het origineel, maar ik had persoonlijk ook een aantal problemen met deze film! Dus toen ik Catching Fire in de cinema zag was ik enorm onder de indruk. Francis Lawrence (Regisseur) wist elke landmijn die zijn voorganger maakte perfect te ontwijken! Catching Fire was op elke vlak beter dan The Hunger Games! Sorry Gary Ross, maar The Hunger Games-serie heeft een nieuwe aanwinst!

Deze film is in mijn ogen opgebouwd uit 3 delen: de victory-tour, aankondiging van de Quarter Quell & training in het capitool, de Hunger Games! Elk deel weet op zijn eigen manier een aparte, interessante verhaallijn over te brengen. Maar toch was de victory-tour in mijn ogen het meest zwakke gedeelte uit het verhaal. In het boek vond ik dit stuk altijd het meest langdradige, maar in de film ging dit allemaal in een mooi tempo vooruit ... En ik was echt geïnvesteerd in het verhaal en de drama die Katniss en Peeta doorstaan in deze tour!

Ik vond het meest interessantste deel van heel de serie altijd de Hunger Games zelf, niet echt de opstand en het politieke achterverhaal! Sorry ... Noem me een sadist, maar ik vond het idee dat mensen elkaar afmaken in een tv-show een enorm leuk idee voor een film (Again sorry, geen Battle Royale fan). Dus vanaf het moment dat de 75e Hunger Games worden aangekondigd, was ik echt helemaal aan het scherm geplakt! We worden al snel verliefd op alle tributen die erin gaan meedoen: Finnick, Beetee, Johanna... We willen echt weten hoe deze personages gaan proberen te overleven in de arena!

In het boek was ENORM veel verhaal te vertellen, en ik had schrik dat ze grote stukken uit het boek gingen weghalen of veranderen! Maar elke scene uit het boek waar ik naar uitkeek in de verfilming was aanwezig: de tributenparade, het feest van Snow, De Zweep-scene, de aankondiging van de Hunger Games en de hele Hunger Games zelf. Veel boeken vertalen niet zo goed naar film (Gulliver’s Travels of Alice in Wonderland waren enorm teleurstellend) maar ik vond zelf dat deze film echt heel trouw het boek volgde, bijna elke scene was identiek hetzelfde zoals ik me had voorgesteld in het boek! Zelfs de dialoog was soms recht uit het boek genomen, als fan van het boek was dit een enorm leuk geek-moment (ja, ik heb de engelse versie ook gelezen). Ook miste ik wel de scene waarin we te zien krijgen hoe Haymitch zijn 50e Hunger Games heeft gewonnen (Met de vulkaan), dit had ik enorm graag gezien op het grote scherm.

Het acteerwerk van iedereen is ook echt enorm verbeterd. Francis Lawrence weet echt het beste te halen uit al zijn acteurs! Hij had al een enorme lijst met sterren uit de vorige film om mee te werken: Jennifer Lawrence, Josh Hutcherson, Woody Harrelson, Elizabeth Banks, Stanley Tucci, Donald Sutherland, Lenny Kravitz, Toby Jones, ... een echte sterrencast! Maar in deze film hadden we het genoegen om nog een paar nieuwe gezichten te mogen aanschouwen. Phillip Seymour Hoffman, Sam Claflin, Jeffrey Wright, Amanda Plummer en Jena Malone, allemaal geweldige acteurs die een acteerprestatie neerzetten alsof ze al jaren in deze filmserie meedoen! Wat ik geweldig vond is dat deze film ruim de tijd nam om vorige personages uit te werken, maar ook genoeg overhield om de nieuwe personages hun eigen verhaal te geven.

Ook een goed voorbeeld is Josh Hutcherson. Ik had het gevoel dat hij tussen de eerste en de tweede film een intensieve acteertraining heeft gehad. In de eerste film had hij weinig chemie met Jennifer Lawrence en ik vond hun liefdesverhaal een beetje geforceerd overkomen. Maar in deze film is het allemaal heel soepel en natuurlijk aangepakt! Peeta voelde echt aan als een persoon met een enorm emotionele last op zijn schouders. Lenny Kravtiz stelde me dan weer wat teleur, ik vond dat Cinna heel weinig te doen had in dit verhaal. Gale en Effie hadden dan weer meer screentime in deze film dan in de vorige. De love triangle tussen Katniss, Peeta en Gale mocht er van mij wel uit geknipt worden. Dit was het enige aspect in het verhaal dat me niet echt interesseerde, Maar ik denk dat zoiets onvermijdelijk was in young-adult literatuur!

De locaties zijn ook enorm uitgebreider dan in de vorige. In het eerste deel had ik het gevoel dat alle scenes in de bossen gewoon in één of andere achtertuin zijn opgenomen, het verhaal had enorm veel potentieel om mooie beelden te creeëren maar hier stelde Gary Ross enorm teleur. Ik weet dat de eerste film op een enorm laag budget gemaakt werd, maar toch vond ik dat er wat meer aandacht aan besteed mocht worden. De arena-scenes in deze film zijn echt spectaculair om te zien. Het tropische woud, het cirkelvormig meer! Al deze tropische locaties waren enorm prachtig om te zien.
net als de scenes in het capitool. Ik zag wel dat ze het capitool digitaal veel groter hadden gemaakt dan in de eerste. Maar deze keer zag alles er echt realistischer en stijlvoller uit. Een goed voorbeeld hiervan is de tributenparade (in de eerste was dit 's avonds en in deze film speelde dit af in brandend zonlicht), de omgeving en de gebouwen waren echt spectaculair om te aanschouwen. Hierdoor keek ik echt uit naar de capitool-scenes in Mockingjay!

Ik vond de eerste film ook enorm grijs en donker ... een groot deel van deze film speelde zich af in het donker. en dit maakte de film in mijn ogen enorm deprimerend. Deze film speelde zich veel meer overdag af, wat de film een heel kreurrijkere toon gaf en zo kunnen we ook beter de omgeving zien! Wat me ook opviel is dat deze film (bijna) geen shaky-cam had. Dit stoorde me ook enorm aan de eerste Hunger Games. ik ben geen fan van deze stijl. Alles schud en we krijgen geen scherp zicht op de actie of the omgeving.

De 75e Hunger Games zelf gingen in een enorm hoog tempo voorbij. Maar wat ik een enorme verbetering vond qua verhaal is dat in deze film niet alleen de andere tributen een gevaar vormen, maar ook de arena zelf was een grote boobytrap. En het hele klok-aspect van de arena ... vond ik ook enorm perfect uitgewerkt! De mist, de apen, de vloedgolf, ... uit een fan's perspectief vind ik het zelfs jammer dat we de bloedregen of de rest van de boobytraps niet te zien krijgen.
Wat ik dan weer een klein minpuntje vind is dat de tegenstanders in deze film minder goed zijn uitgewerkt. Ze kwamen mij over als één-dimensionale bad guys! In de eerste film waren de tegenstanders beter uitgewerkt, en kwamen ze ook echt over als een gevaar! In deze film is de bad-guy echt het capitool en wat het capitool met de hoofdpersonages kan doen.

Deze film is 2,5 uur lang maar vliegt echt voorbij. Ik denk dat dit komt omdat er enorm veel verhaal te vertellen is, en het verhaal nergens echt TE lang of saai word. Als je een fan was van de eerste film zul je zeker en vast houden van deze adaptatie! Beter camerawerk, beter acteerwerk, betere special effects, betere kostuums, betere uitwerking, betere sets, betere locaties ... Ik kan honderd aspecten in deze film bespreken die Francis Lawrence perfect heeft weten uitwerken. Ik heb de review persoonlijk al met de helft ingekort omdat ik zoveel goeds over deze film kan vertellen. I loved this movie so much!

Als je van actie en avontuur houd, een goed onderhoudend script, een interessant verhaal en een fan was van de eerste film? Dit is de film voor jou! Zelfs als je geen fan was van de eerste film kan ik je garanderen dat je deze film zeker zult waarderen. Ik heb zelden zo'n entertainende, perfecte hollywood blockbuster gezien!
Ik geef deze film een welverdiende 5,0

Tick, Tock

vrijdag 6 juni 2014

Olympus Has Fallen vs White House Down - Review(s)

Olympus Has Fallen of White House Down?! Zelf nog niet beslist welke je de beste vind? troost jezelf, ik ook nog niet! Maar ik zal er even uitgebreid over nadenken en misschien weet ik straks wel welke film ik verkies!

Een klein beetje uitleg misschien?
White House Down (Roland Emmerich)& Olympus Has Fallen (Antoine Fuqua) zijn het laatste nieuwe film-duel! Eens om de zoveel jaar krijgen we 2 (bijna) identieke films die in éénzelfde jaar uitkomen! Denk maar aan Dante's Peak/Volcano, Deep Impact/Armageddon, Antz/A Bug's Life, The Prestige/The Illusionist ... Je snapt al wel wat ik bedoel!

Maar qua verhaal moet ik toegeven dat deze 2 films wel enorm verdacht identiek zijn. The White House word overgenomen door terroristen, één stoere action hero moet de president redden en de bad guys overmeesteren! ... zo simpel is het!

Qua verhaal zijn de 2 films identiek, maar qua stijl en uitwerking zijn deze films echt wel verschillend! Als je op zoek wilt gaan naar realisme kan ik je best Olympus Has Fallen (OHF) aanraden, persoonlijk als ik realiteit wil zien, kan ik evengoed een documentaire opzetten, hierdoor vind ik White House Down (WHD) dan weer beter. OHF is realistischer doordat deze explosies en actie gebruikt op een ruwere, minder humoristische manier. WHD gebruikt dan weer hier en daar een grapje om de spanning wat te verminderen en alles een luchtiger kantje te geven. Ik verkies daardoor wel WHD ... Van mij mag er hier en daar wel een klein grapje in zitten. Ik weet zelf ook wel dat in een echte situatie als deze niemand moppen begint te tappen terwijl ze in het rond zitten te schieten, maar dit is een film, geen harde realiteit ... Ik wil in mijn zetel zitten en een uurtje of 2 gewoon even genieten en misschien hier en daar een glimlach op mijn gezicht zien! OHF is dan weer in mijn ogen iets TE donker en deprimerend terwijl in WHD alles een beetje kleurrijker, luchtiger is!

Deze films zijn zowat allebei een perfect Die Hard-vervolg! vervang Channing Tatum en Gerard Butler met John McClane, en je hebt een beter vervolg dan A Good Day To Die Hard (Sorry John Moore, maar zelfs ik was geen fan)
Maar ik moet ook zeggen dat ik een beetje van Air Force One in deze films zie! Toen ik het nieuws hoorde van deze film, was ik eigenlijk aan het wachten tot ze Harrison Ford gingen casten als de president, want ik zie deze film ook als een perfect vervolg op Air Force One!!

Channing Tatum was oké als een action-guy, niets echt speciaal! af en toe een grapje erbij ... Ja, was wel oké! Gerard Butler is dan weer een beter acteur voor deze rol! Nu moet ik wel toegeven dat ik zelf geen echte fan ben van Gerard Butler, maar ik moet wel zeggen dat hij realistischer overkwam, en een verleden had met de president waardoor het redden van de president allemaal een beetje persoonlijker overkwam. Hierdoor vind ik OHF dan weer beter!

Betere president van Amerika? Aaron Eckhart is de betere acteur in mijn ogen, maar ik vond Jamie Foxx dan weer er beter uitzien als president! Eckhart kon in mijn ogen gewoon een of ander politicus zijn, maar Foxx zag er echt uit als een volwaardig president! Eckhart speelt zijn rol dan wel wat serieuzer en beter want we zien ook Foxx weer een aantal grappige/sarcastische opmerkingen geven! Maar als we de president uit een limousine zien hangen met een raketgeweer ... dan verlies je natuurlijk alle realiteit! Betere acteur: Eckhart ... Betere President: Foxx.

De rest van de cast was ook in allebei de films interresant ... Olympus Has Fallen had Morgen Freeman (die kerel kan elke film redden), Dylan McDermott, Rick Yune! White House Down had Maggie Gyllenhaal, Jason Clarke en Richard Jenkins (ook een prachtige prestatie vond ik) en natuurlijk die kleine meid (Joey King). Veel mensen vonden dit een irritant personage! Ikzelf vond ze wel oké, als ze van haar doorheen het verhaal geen held hadden gemaakt. Heel de film kwam ze op het nieuws en leek ze wel één of andere "held van de dag". dit vond ik een beetje overdreven en TE veel.

Ik vond ook leuk dat we in White House Down wat meer van het presidentiële terrein te zien kregen, de actie speelt zich hier echt af over heel het witte huis: van The Oval Office, naar de voortuin, naar het dak, naar de tunnels, het zwembad, ...

Ik had qua effecten wel een klein beetje een probleem met Olympus has Fallen, want hier gebruikte ze op veel verschillende plaatsen (plaatsen waar het niet nodig was) speciale effecten, zoals de sneeuw bij Camp David en wanneer de limousines in het begin rondrijden. Ik vond dit allemaal nogal heel duidelijk dat dit met de computer gedaan werd! Roland Emmerich (White House Down) heeft dan weer wat meer ervaring met speciale effecten en dingen opblazen, waardoor de explosies weer wel realistischer overkwamen in WHD! Behalve wanneer die 3 helikopters door de straten van Washington DC vliegen ... was overbodig voor mij!

De miniaturen in White House Down leker mij ook wat realistischer dan in Olympus has Fallen, In OHF was het allemaal heel duidelijk met de computer gedaan (zeker wanneer we de vuur-effecten zien) en in White House down leek dit allemaal wel echter! Maar ook heeft Emmerich hier meer ervaring in (zie Independence Day).
Dit vond ik trouwens ook wel een leuke toevoeging, de scene in White House Down wanneer de gids van het witte house praat over het grote witte bekende gebouw "that got blown up in Independence Day" ... Zo'n ego heeft die Emmerich wel, maar ik moest hier echt om lachen. Dit vond ik wel een leuke, absurde toevoeging!

Maar de actie in OHF is uiteraard beter! De scene met de helikopter die van bovenaf Washington DC aanvalt vond ik echt prachtig gedaan, dit was echt een prachtig stukje actie! In WHD leek het mij allemaal één grote achtervolging met geweren!
De scene in OHF wanneer de terroristen The White House binnenstormen vind ik véél beter aangepakt dan in WHD! De manier waarop ze aan de voortuin de hekken opblazen en het witte huis bestormen met tanks en machinegeweren! dit is ook een prachtige actiescene! In White House Down leek het mij alsof de terroristen al in het witte huis waren met geweren en gewoon van binnenuit de boel overnemen, dit is qua verhaal heel slapjes aangepakt! In Olympus kwam dit veel krachtiger over!

De terroristen in OHF vond ik ook wel beter, niet omdat het aziaten waren maar omdat in WHD het gewoon weer iemand is die van binnenuit een persoonlijke vendetta heeft met de president. Hierdoor kwamen de bad guys niet echt over als een bedreiging! In OHF krijgen we echt schrik van de terroristen. By the way, in allebei de films is er altijd wel één of andere klojo die voor de president werk en dan uiteindelijk toch een slecht kantje heeft en iedereen verraad!

In mijn ogen is White House Down wel weer de winnaar, ik vind dit soort films gewoon veel entertainender om te zien dan Olympus Has Fallen. OHF is dan weer de realistische keuze maar ik vond deze films iets TE deprimerend om volledig met een glimlach de cinema te verlaten! Elke film heeft zijn goede en slechte kantjes natuurlijk, de één heeft wat betere effecten maar de andere heeften dan weer een beter script! Géén van deze films zijn natuurlijk echt een hoogvlieger, maar ik me met allebei de films aardig geamuseerd! zeker de moeite waard om allebei eens te bekijken.
Ik geef Olympus has Fallen een 3,5 en White House Down een 4,0

Ik wil graag weten welke film jij verkoos?!

woensdag 4 juni 2014

Chronicle (2012) - Review

Chronicle ... Ik weet nog altijd niet wat deze titel wil zeggen!
Met momenten vind ik deze film gewoon "oké" en met momenten vind ik deze film echt fantastisch! Ik heb de keuze nog niet echt kunnen maken!

Wat mij op sommige momenten een beetje stoorde was het camerawerk! Ik ben zelf niet zo'n grote fan van het found-footage concept! Als het goed gedaan is of met een speciale stijl ... dan kan dit enorm leuk zijn om naar te kijken! Maar net als in deze film, word het met momenten gewoon té shaky-cam! Het beeld schud helemaal mee en we kunnen soms de actie niet echt goed volgen, of niet goed zien wat er met de personages gebeurt! In deze film viel het soms nog mee, maar wat ik wel leuk vond was dat het found-footage concept zich niet alleen richtte op éénzelfde camera. Elke soort vorm van camera werd gebruikt, soms was het de camera van Andrew en soms waren het bewakingscamera's of camera's in politiewagens, dit vond ik dan weer wel een leuke toevoeging! Hierdoor zien we de actie soms uit verschillende standpunten, wat het met mometen toch nog een beetje interessanter maakt!

Ik was vooral verrast van hoe entertainend deze film wel was. Ik wist niets over deze film toen ik hem eerst zag. Ik had een trailer gezien, maar deze liet niet echt veel zien! Het verhaal is simpel, 3 tieners geraken in het bezit van "superkrachten"! Heel simpel concept, maar ik vond dit zelf al enorm interessant! Meestal in superhelden-films (ik zeg niet echt dat dit een superhelden film is) zien we het personages superkrachten krijgen en dan beslist hij om zijn krachten te gebruiken tegen het kwade! We zien maar zelden hoe het personage echt plezier beleeft aan zijn krachten of hoe hij zijn krachten gebruikt voor zijn eigen persoonlijke doeleinden te bereiken! Daarom dat de eerste helft van de film mij zo aansprak!

Het tweede deel vond ik een beetje minder. Het leek alsof ik opeens een hele andere film aan het zien was. Andrew geraakt geobsedeerd door zijn krachten en begint zijn krachten tegen andere mensen te gebruiken! Ik vond het dan weer wel goed dat Andrew deed wat hij deed omdat hij zijn moeder wou helpen. Dit maakte van Andrew geen tottale bad guy! Maar het tweede deel leek mij dan gewoon weer op een superhelden-film, De good guy vs de bad guy! Enorm veel speciale effecten, actie en destruction! Ik vond het dan weer wel interessant om de overgang van Andrew, van goed naar slecht, te zien! In het begin zien we hem echt als de good guy! De hoofdrolspeler waar we voor moeten juichen, maar na een tijd komen we stillaan te weten dat hij niet echt alleen goede intenties heeft. En ik vond Dane DeHaan wel een goeie acteur hiervoor.

Ik wist dat Dane in Amazing Spider-man 2 ging meespelen, daarmee dat ik deze film had gekozen! Maar ik moet zeggen dat de acteurs in deze film echt wel goed kunnen acteren (met momenten een beetje TE misschien, maar al bij al een mooie acteerprestatie) niets echt speciaals, maar gewoon geloofwaardig om naar te kijken! Vooral Dane DeHaan en Alex Russell vond ik er uitspringen. Michael B Jordan vond ik dan weer een beetje één-dimensionaal (alhoewel ik moet toegeven dat zijn dood best wel triestig was, en ik deze echt niet zag aankomen)

Ik vond dat Steve zijn personage eigenlijk niet echt veel aan het verhaal toevoegde, ik vond dat hij soms in deze film was om de cool-guy te zijn! Het verhaal draat echt om Andrew en Matt!! Ook vond ik het liefdesverhaal van Matt ook niet echt veel toevoegde aan het verhaal, maar dit stoorde me niet! Het verhaal tussen Andrew en zijn vader vond ik dan weer wel enorm krachtig! Dit had de regisseur enorm goed aangepakt!

Al bij al, hoe moet ik dit zeggen ... Redelijk hele goede film! Ik heb me geen seconde verveeld en de personages waren interessant om naar te kijken, alleen de found-footage stoorde me met momenten wel! Ik vond het hele concept van deze film vooral cool om te zien en het verhaal is gewoon goed geschreven! Ik had eigenlijk niet te veel info nodig over hoe ze de superkrachten kregen, hoe ze dat in deze film aanpakte was oké! Een leuke film om eens te zien, echt wel een aanrader! Alleen niet te veel grandieuze special effects verwachten, het zijn echt de acteurs en het verhaal die deze film zijn waarde geven!!
Toch een mooie, welverdiende 4.0

donderdag 29 mei 2014

12 Years a Slave (2013) - Review

Is deze film de beste film van 2013? Nee dat vind ik niet! Is deze film de oscar voor beste film waard? Sorry, nee dat vind ik ook niet! Maar is dit een slechte film? absoluut niet! Dit is een pracht van een film en zeker niet overgewardeerd! Voor mij is dit gewoon niet het soort film dat ik op een zaterdagavond wil kijken!

Ik moet toegeven dat ik niet echt geïnvesteerd was in het verhaal zelf maar wel in de acteerprestaties, de confronterende drama, de regie en de cinematografie.

Ik vond het verhaal op sommige momenten nogal snel gaan en op sommige momenten enorm traag! De manier waarop Solomon in de slavernij belande kon op een betere manier uitgewerkt worden (Ik vond dit nogal TE snel gaan), en ik had niet echt het gevoel dat deze film over een periode van 12 jaar ging. Ik weet dat ik gebaseerd is op memoires naar waargebeurde feiten, Dus ze moesten de gebeurtenissen natuurlijk op het scherm brengen zoals ze geschreven waren! Maar ik vind het verhaal met momenten nogal slap en ik was niet echt emotioneel gehecht aan andere personages behalve Solomon en Patsey. Ik vond nogal vaak dat personages verschenen en verdwenen. Paul Dano's personage bijvoorbeeld, had ik graag wat meer van gezien!

MAAR ... wel realistisch! Ik moet toegeven dat in de meeste films we zo'n hollywood-versie van slavernij te zien krijgen, maar hier zien we echt de brute realiteit van slavernij! En de manier waarop die in beeld gebracht word hier is echt op een brute en schokkende manier. Maar ik denk dat dit echt wel een indruk maakt op hoe we deze situaties bekijken. Moesten ze dit niet in de film laten zien, zouden we veel minder begrip hebben op de drama achter Solomon's gevangenschap! Ik haat wel het feit dat in zulke films vaak de "witte mensen" worden aanzien als de "big bad white people" maar ik weet dat dit in die tijd er echt allemaal zo aan toe ging, dus hier kan ik moeilijk over klagen.

Prachtige beelden, echt waar ... prachtig landschap, mooie locaties en ze worden allemaal prachtig in beeld gebracht! De regie is echt waar fenomenaal. Deze film verdient elke oscar (en nominaties) voor prestaties, regie, kostuums en script maar ik vond "beste film" een beetje TE veel van het goede!

De acteerprestaties zijn echt wel fenomenaal, vooral Chiwetel Ejiofor en Michael Fassbender hadden mij enorm verrast in deze film! Met hun acteerprestaties blazen ze elke scene echt omver. één klein minpuntje ... het moment dat Brad Pitt in beeld kwam, ik zag alleen Brad Pitt!! Maar er waren acteur waarvan ik dacht dat ze een grotere rol gingen hebben die maar een aantal minuten in beeld kwamen, Zoals Benedict Cumberbatch, Paul Giamatti en Brad Pitt! Ze geven wel een mooie prestatie op het scherm, maar niet echt iets memorabel vergeleken met Ejifor of Fassbender.

De muziek vond ik op vele momenten echt wel perfect, ik kan me geen moment inbeelden waar de muziek emotionaal echt over the top was! Een subtiele toevoeging van muziek hier en daar, meer had dit echt niet nodig!

Al bij al, heb ik me toch geen seconde echt verveeld! Een paar keer was ik een beetje verloren in het verhaal maar uiteindelijk zat ik er na een aantal minuten toch terug in. Ik denk dat het feit dat dit gebaseerd is op ware feiten wel in de film zijn voordeel werkt, anders hadden we misschien nog een hollywood-versie van slavernij gekregen. Nu krijgen we een bikkelharde waarheid op ons bord geserveerd. Mooie en emotionele film met een topcast, niets minder maar spijtig genoeg ook niets meer! ik geef toch een 3,5

maandag 26 mei 2014

The Breakfast Club (1985) - Review

Een film die ik al lang eens goed wil bespreken!

The Breakfast Club, één van de beste films die ik ooit heb gezien! en ik moet toegeven dat ik deze film nog maar een jaartje geleden gezien heb! Ik vind dat ik deze film al veel eerder had moeten zien!
Een pareltje van een film, en ik kan echt niet uitmaken waarom ik echt zoveel van deze film hou! Ik ben meestal een fan van films met een hoge productiewaarde (CGI, spectaculaire shots, indrukwekkende sets, ...) maar deze film wist mij te overtuigen met hoogwaardig acteerwerk, knap regiewerk en een professioneel goed script!

Een film van John Hughes, een naam waar ik al wel van had gehoord en een aantal films van had gezien, die hij had geschreven (Home Alone, 101 dalmatians) maar ik had hiervoor enkel nog maar Ferris Bueller's Day Off gezien. En ik moet toegeven dat van Ferris veel meer had verwacht, ik vond die film wat tegenvallen ... dus ik was een beetje kritisch toen ik deze film opzette. Maar ik ben zelden zo van gedacht veranderd!
Ik was zo geïnvesteerd in het verhaal en in de acteerprestaties! Vooral de humor van Bender en Richard Vernon (de schooldirecteur) was grappig en interessant, we kregen dankzij de constante dreiging van Vernon heel veel informatie te weten over Bender's privé leven! Dit was in mijn ogen echt enorm interessant!

Het verhaal is zo simpel: 5 stereotiepe jongeren die op een zaterdag op school moeten nablijven! Ik las dat veel mensen kritisch zijn over het feit dat ze zulke stereotiepen gebruiken als hoofdpersonages, maar ik geloof dat iedereen op zijn eigen manier een stereotiep is. Op mijn school zaten ook Jocks, Prom Queens, Nerds, Rebels, Outcasts, ... Daarom denk ik dat deze film zo herkenbaar is voor veel mensen.

En deze personages worden niet al te overdreven op het scherm gebracht, maar wel echt perfect geacteerd! Het is echt de chemie tussen de verschillende tieners die in deze film zo foutloos overkomt! Nergens in deze film komt een conversatie geforceerd of overgeacteerd over. Het zijn echt de kleine gesprekken en momenten tussen deze personages dat deze film zo perfect maakt! Emilio Estevez, Judd Nelson, Molly Ringwald, Anthony Michael Hall en Ally Sheedy maken van deze film een meesterwerk!

EN natuurlijk John Hughes die echt perfect weet hoe hij de beste prestaties uit deze acteurs haalt! Hij weet met enorm weinig spectaculaire camerabewegingen en weinig acteurs een enorme prestatie op het scherm weer te geven. In tegenstelling tot Ferris (waar het personage van punt A, naar punt B, naar punt C gaat) speelt deze film zich grotendeel af in éénzelfde bibliotheek/lokaal. Dit was trouwens een enorme set nagebouwd in de sportzaal van een school! en deze set vond ik echt wel indrukwekkend! En ook in tegenstelling tot Ferris Bueller, in heel deze film spelen maar ongeveer een handvol mensen in mee, de tieners, de directeur, de conciërge en de ouders.

Ik vind het moeilijk om heel deze film te reviewen omdat er echt weinig echt gebeurt in deze film maar het zijn de kleine subtiele momenten die deze film zo goed maakt! Ik kan echt een lijst vullen met al mijn favorieten momenten en scenes in deze film: De Barry Manilow-scene tussen Bender en Richard, Allison die haar eten "klaarmaakt", Don't you forget about me, Bender die de school binnen loopt en vanalles in zijn zak steekt, De scene met Vernon en zijn koffie die over zijn eten valt, Bender die zijn mes in de stoel stak en Allison die dit mes dan weer afpakt!
Het zijn echt kleine momenten die mijn interesse aanwakkerde, elke keer opnieuw was er een leuk moment of een leuke conversatie in deze film!

Ik geef deze film echt een 4,5! Tottaal niets op aan te merken, deze film! Deze film was voor mij echt bijna een perfecte ervaring! ik heb mij echt goed geamuseerd en heeft een plaatsje verdient in mijn top 10!
The Breakfast Club is het perfecte tienerfilmpje uit de jaren 80! Echt TOPvermaak!!

4,5

vrijdag 23 mei 2014

Delivery Man (2013) - Review

Vandaag heb ik een film gezien met een hart!

Delivery Man ... een film die zeker niet over of ondergewardeerd is!
wat ik eigenlijk had verwacht van deze film was een flauwe komedie met in de hoofdrol Vince Vaughn! En deze film word ook gepromoot als komedie/drama, maar ik vind deze film geen van beide eigenlijk! Hij was net niet grappig genoeg om een komedie genoemd te worden, maar hij had ook niet genoeg dramatische emotie om een drama te zijn! Ik zie deze film als een "kijk-en-geniet" film ... Deze film had niet al te veel spectaculaire beelden of echt diepgaand acteerwerk, maar hier is het echt het verhaal dat de doorslag geeft!

Vince Vaughn (David) is de biologische vader van 533 kinderen! En ik vind dat de regisseur deze situatie heel goed heeft aangepakt! Deze film is een remake van een Canadese film van dezelfde regisseur! (Hij maakt dus een remake van zijn eigen film) Maar met Vaughn in de hoofdrol vond ik dit eigenlijk een beetje een gok, want de reggiseur kon net zo goed van deze film een "één-in-de-honderd" komedies maken, maar hij heeft er zo veel meer mee gedaan! Hij kwam wel wat flauw op gang, maar de tweede helft van de film had echt mijn volledige aandacht! Ik zat helemaal in het verhaal!

Wat mij vooral opviel was hoe goed Vaughn was in deze hoofdrol! Ik ben hem gewoon als de sullige komiek, en nu ja op sommige momenten is hij ook een sullige komiek in deze film ... maar op het scherm zet hij een echt persoon neer! Ik voelde mee met wat dit personage voelde! En ik vind echt dat Vince wat meer van deze rollen mag aannemen! ... alstublieft blijf weg van de shot-for-shot remakes van klassieke horrorfilms (I'm looking at you ... Psycho 1998)
Maar ik vond dat zijn performance niet echt geforceerd overkomt, ik voelde dat Vaughn echt begreep waar het verhaal over ging en waar het naartoe ging! Voor de eerste keer in een lange tijd zag Ik echt emotie in zijn ogen!

Chris Pratt als de stuntelige, out of shape best friend! In mijn Lego Movie-review zei ik al dat ik Pratt een acteur vind dit echt onderweg is naar de a-list! In deze film vond ik hem als David's advocaat, hij was een beetje de komische noot in deze film, een perfecte toevoeging! Ik had in een andere review gelezen dat ze zijn personage wat geforceerd vinden en zijn grappen te flauw zijn! Maar ik vond zijn personage en zijn chemie met Vaughn echt perfect ... niks op aan te merken!

Ik had toch graag wat meer echt "kunstzinnigere" beelden gezien in deze film! Wat ik bedoel is dat deze film zich ook afspeelt in New York, en ik had graag wat spectaculaire, mooie, inspirerende natuur/skyline-shots ofzo gezien, maar dit is natuurlijk een persoonlijke wens!!

Nu ja, dit is al bij al lang géén perfecte film! Ik vond hem zelf oke ... maar echt héél oke! Ik had graag een paar van de kinderen een beetje meer zien uitgewerkt, we krijgen maar een paar kinderen te zien met echte persoonlijkheid, en ik had hier graag wat meer van gezien! Ik vond de scenes met Vaughn en de gehandicapte jongen echt gewoonweg prachtig! Zoveel emotie met zo weinig woorden!


Ik heb genoten van de film en heb me echt geen seconde echt verveeld! Ik kan hem echt nie aanraden als drama of komedie, maar gewoon als een mooie film om eens gezien te hebben! Leuke film voor op een zondagnamiddag! ik geef hem toch een 3,5!

zaterdag 17 mei 2014

The Lego Movie (2014) - Review

Everything Is Awesome!

Oke, toch één van de grootste verrasingen van dit jaar! alhoewel ik toch wel hoge verwachtingen had, ben ik toch aangenaam verrast geweest door dit pareltje! Ik heb vroeger natuurlijk (zoals zovele andere) ook met lego gespeeld, en daar ik een groot film-fan ben, waren het bij mij altijd de film-thema's (Harry Potter-series, Spider-man, Jurassic Park 3, ...) En toen ik hoorde dat ze een film versie gingen maken over Lego ... nu ja, ik wist eerst niet goed wat ik hier van moest denken! Ik dacht dat het zoiets als battleship ofzo ging worden! En toen ik hoorde dat ze alles stop-motion (of toch een deel) gingen doen was ik gerust, en zeker toen ik hoorde dat ze die jongens van Cloudy with a chance of meatballs daarvoor gingen vragen ... ik was van toen al direct geïnteresseerd!

Ik heb deze film vanaf de eerste trailer mee gevolgd! En hij zag er spectaculair uit! want geef toe ... met dit concept kunnen ze letterlijk ELKE richting uitgaan! Met lego kunnen ze alles maken ... en ik bedoel ook echt ALLES! Zoals in deze film water, wolken, bergen, explosies, lasers, schuim ... Allemaal elementen die ik zelfs niet verwacht had dat ze met lego konden maken! En ik denk dat het grootste deel wat deze film zo goed maakt is dat hij visueel echt prachtig is! De kleuren, de belichting (ja ik heb hierop gelet), de verschillende personages! Alles is visueel echt goed doordacht!

Maar ook de nostalgische factor speelt hier een grote rol! Je hebt natuurlijk kinderen van jonge leeftijd die deze film gaan willen zien (want hij heeft mooie kleurtjes en is grappig, ...) maar ik geloof echt dat het grootste publiek van deze film allemaal 20+ zijn! Lego bestaat al jaren en bijna iedereen heeft hiermee gespeeld! En daar spelen de makers van deze film ook op in! De Octan-corporation, De 80's Space guy (met gescheurd helmpje, wat bij vroeger mij ook zo was). De makers weten echt hoe ze het beste uit het gegeven materiaal kunnen halen! en ze hebben echt hun hart en ziel in deze film gestoken!

Het verhaal op zich was een beetje (nu ja) cliché ... een uitverkorene die de wereld moet redden, een bad-guy van een evil corporation! Het verhaal was me op sommige momenten helemaal kwijt, maar op sommige momenten nam het me helemaal mee terug in het verhaal! ... ik had soms het gedacht dat het verhaal iets te rommelig over kwam! (behalve die scenes op het einde, wat ik tottaal brilliant vond)
Ik denk dat kleine kinderen niet echt geïnvesteerd gaan zijn in het verhaal maar eerder in de visuele lego-wereld, dus ik denk dat het verhaal op zich meer voor op volwassenen gericht gaat zijn!

De personages waren allemaal wel leuk en goed geschreven! Liam Neeson als de good cop/bad cop was hilarisch, Charlie day als Benny, the 80's space guy, Will Ferrell, Elizabeth Banks, Will Arnett, Morgan Freeman, Jonah Hill, Channing Tatum ... Een mooie cast!! En wat me ook opviel was Chris Pratt als de stem van Emmett, waarvan ik nog nooit eerder had gehoord! Met op zijn toekomstige CV: Lego Movie, Jurassic World, Guardians of the Galaxy ... Heel indrukwekkend voor een redelijk onbekende acteur. Geloof me, deze kerel is echt een A-list acteur aan het worden!

De toevoeging van Batman vond ik oke (maar tja ik ben een Marval-fan) ik had natuurlijk liever wat meer Marvel-personages gezien! Wat ik raar vond, want er bestaan ook Lego Marvel-sets. Ik denk dat ze Batman gekozen hadden omdat .... of je het nu wil of niet: Batman is de meest populaire superheld over heel de wereld! Iedereen kent Batman!!
Als fan wil ik graag in het vervolg wat Marvel personages zien bekvechten met wat DC-personages!! Zoals Bruce Wayne vs Tony Stark ofzo! Of misschien toevoeging van Indiana Jones in lego ofzo ... iedereen kent Indiana Jones, Niet?!
Ik vond ook leuk dat ze rekening hielden met het feit dat er al een heel lego-universum bestaat! De toevoegingen van de Star Wars personages (wat ik FAN-TAS-TISCH vond) Superman, Green Lantern, Gandalf & Dumbledore .... Allemaal echt goed over nagedacht!

Al bij al heb ik me enorm hard geamuseerd met deze film, De humor is perfect (nergens TE flauw of TE overbodig), de film wisselt goed af tussen actie, emotie en humor! Ik had gewoon NET iets méér willen zien van deze wereld, maar ik denk dat we dit wel te zien zullen krijgen in het vervolg! ik ga mijn score misschien tegen dan nog een half puntje willen verhogen! Kinderen gaan deze film geweldig vinden, volwassenen gaan smullen van de nostalgie!! Ik geloof dat veel geanimeerde Disney-films tegenwoordig TE hard gefocust zijn op het jonge en vrouwelijke publiek! Dus ik denk dat films als dit ECHTE familiefilms zijn, plezier voor iedereen!
tot nu toe is een 4,0 zeker niet te weinig!

ps. ik krijg dat liedje nog steeds niet uit mijn hoofd: "Everything is awesome"

donderdag 15 mei 2014

The Green Mile (1999) - Review

Al meer dan 10jaar één van mijn meest favoriete films ooit, en geloof me ik weet goed waarom! Voor mij is dit een film vol perfectie! Ik durf zeggen dat dit een film is die perfect is op ELK vlak! Ik hou van elke detail in deze film: van script naar acteurs, van muziek naar visuele effecten!

Subtiele viuele effecten bedoel ik dan wel! De visuele effecten in deze film zijn niet bedoelt om te kijker een wauw-effect te geven, maar om het verhaal verder te helpen!

Maar het zijn wel de acteurs die heel de film verkopen voor mij! Ik kan geen film verzinnen die beter gecast is dan deze! Elke performance van iedereen is top-notch, geen enkel personage steekt er echt bovenuit, maar alleen omdat elke prestatie van hoog niveau is! Alle prestaties in deze film zitten op hetzelfde niveau (en dit is echt Academy Award-niveau), Van Tom Hanks tot Sam Rockwell! Frank Darabont weet perfect hoe hij met acteur moet omgaan en hoe hij de beste prestaties op het scherm weet te brengen!

Het script is zo goed geschreven dat ik me geen enkel moment verveeld heb, ookal gebeurt er een lange tijd niet veel in deze film, maar het is vooral het verhaal (en de acteurs die dit overbrengen) dat het allemaal zo interessant maakt. Dit heeft natuurlijk te maken met het meesterlijk geschreven verhaal van Stephen King! Ik vind dit trouwens samen met Shawshank één van zijn betere verhalen! Elke keer ik deze film kijk zit ik nog elke seconde met mijn ogen tegen het scherm geplakt! Een groot deel van de film is alleen maar dialoog tussen 2 (of meerdere) personages! Voor mij kan dit dodelijk zijn voor een film als dit! Maar ik kon mijn ogen niet geloven toen ik naderhand te weten kwam dat deze film 3uur duurt, deze film is voorbij gevlogen! Ik was echt mee in het verhaal gezogen!

Ook de score van Thomas Newman staat bij mij in mijn top 10! Thomas Newman weet hoe hij emotie moet omzetten in muziek! zijn soundtracks klinken nooit echt verdrietig, maar gewoonweg mooi en prachtig om naar te luisteren! maar mag soms een beetje vrolijk klinken(Mr Jingles-theme).

We krijgen niet echt veel te zien hoe de wereld er uit ziet buiten de gevangenismuren (behalve het platteland en paul's huis, etc.)Nooit zien we echt hoe de depressieve jaren 30 er uit zien in deze film! En dit hoeft voor mij ook niet! Dit houd de focus veel meer op paul's perspectief en het leven in de gevangenis! Ik dacht eerst dat de film vertelt zou worden door de ogen van de gevangene/ het slachtoffer (coffey hier, Dufresne in Shawshank) maar hij word echt verteld door de ogen van Paul Edgecomb.(Tom Hanks) En ik denk dat dit een ander perspectief geeft op het gevangenisleven! meestal zien we dit soort films door de tralies, Maar nu zien we de film van buitenaf!

Ik kan me maar weinig films bedenken die dit niveau van perfectie halen! Ik kan echt niet klagen over deze film! Ik denk dat mensen die op zoek zijn naar hardcore actie of grandieuze special effects niet naar deze film op zoek moeten gaan, maar mensen die een goed drama-verhaal kunnen waarderen zeker 3 uurtjes kunnen snoepen van deze film! Ik heb hem denk ik 30keer bekeken, en word hem nog lang niet beu!! Great Work, King en Darabont!
Samen met American Beauty is dit de beste film van 1999!!

Dit is voor mij een dik verdiende 5,0

Godzilla (2014) – Review

Ik had eigenlijk meer een film verwacht met in de hoofdrol Godzilla en dan wat menselijke personages eromheen geschreven!! Maar ik kreeg het tegenovergestelde … goed geschreven personages die verwikkeld zijn in een situatie waarbij godzilla in voorkomt!!

Maar ik heb echt genoten van deze film! hij is op momenten misschien iets langdradiger dan nodig, of net wanneer het interessant gaat worden gaan ze over naar de volgende scene!! Ik heb mij het hardst geamuseerd met de laatste 20minuten van de film, Daarin zien we Godzilla en al zijn kracht in volle glorie!! En wat ze beter deden in deze film dan in de 1998-versie (ja ik denk dat bijna ALLES beter is dan in die versie) maar ze maken van Godzilla een soort van anti-hero, in de Emmerich-versie is hij alleen maar een monster/dier dat in New York wat rondloopt en het US-army achter zich aankrijgt, In deze film hebben ze van Godzilla echt een personage gemaakt. Ik voelde soms echt de pijn die hij onderging en ik leefde echt mee met Godzilla!!

ik had graag een disaster-movie gezien met godzilla in de hoofdrol die gebouwen en monumenten vernietigd, maar ik denk dat dat meer jaren 90 materiaal is!! dit is 2014 … en wij kregen een moderne (en vooral) volwassen film! En ik vond het super! Ik vond de opbouw in het begin ook supergoed …. doordat we Godzilla in het begin niet echt te zien krijgen, maar wel wat geschiedenis te horen krijgen, begint dit allemaal op te bouwen naar het moment dat we Godzilla voor het eerst zien! en dan is het een moment van “WOW”.

Ps. De atomic-breath van Godzilla in deze film …… had ik niet zien aankomen maar dit was echt een moment om uit mijn zetel te springen en te roepen: “F*** YEAH!!

Waar ik van verschoot is hoe weinig screentime Bryan Cranston EN Godzilla zelf kregen, nu ja “weinig” …. Ik had verwacht dat deze 2 heel de film zouden delen. Cranston haalt het midden van de film niet eens, en ik denk dat Godzilla net over de helft pas in beeld komt!! Dit stoorde me helemaal niet, maar ik had de dood van Cranston gewoonweg niet zien aankomen .. wat het voor mij nog emotioneler maakte!

Ik heb me uiteindelijk nooit verveeld en zat tijdens de actie-scenes op het puntje van men stoel!Prachtige cgi, fenomenaal acteerwerk van Cranston, Taylor-Johnson (en ja, zelfs Godzilla), een goed verhaal, mooie cinematography en een goede score van Alexandre Desplat (wat me eigenlijk wel een jaren 90 gevoel gaf)! allemaal ingrediënten die deze film voor mij een goeie 4,0 verdient!!

De film is niet perfect en ik weet zeker waar de meeste kijkers problemen mee gaan hebben, maar ik denk dat je bij een film als dit logica enzo een beetje opzij mag schuiven en gewoon je ogen en oren even laat genieten van al het harde werk dat in deze film is gestoken! Ik vind wel dat de makers wisten waar ze mee bezig waren En ze hebben zeker hun hart in deze film gestoken.

Dus zeker en vast een goed verdiende …. 4,0*

Godzilla (1998) – Review

Ik snap de negatieve reacties en de super-lage rating op imdb soms niet goed!

Laat ik mezelf corrigeren, Ik snap de niet waarom mensen dit zo’n lage rating geven!!
Veel mensen zien dit als zo één van die mega slechte blockbusters! En DIT snap ik nu net niet?! Is deze film zoveel slechter dan Independence Day?! “Inday” is beter, jaa …. maar ook deze film heeft zijn silly-momenten, silly dialoog, silly stereotiepe personages!

… Ik geef toe, ik heb (nog) nooit de originele Godzilla films gezien dus dit was mijn eerste kennismaking met Godzilla zovele jaren geleden! (heb deze 10jaar geleden ofzo gezien, en ga morgen de 2014-versie zien) Maar ik vond deze film altijd al gewoon puur entertainment!! En is dat niet de bedoeling van film, ons een paar uurtjes uit ons eigen leventje halen en eventjes laten genieten van wat entertainment?! Ik breek een film niet graag af omdat hij een aantal foutjes maakt!!
MAAR Ik heb zelf natuurlijk ook wel problemen met deze film zoals het acteerwerk van Broderick, maar hij doet aardig zijn best en ik vond hem altijd een behoorlijk likable character! Jhaa de effecten zijn wat outdated, maar ik vond deze nog behoorlijk goed (voor die tijd)! Ik snap wel dat vele mensen vinden dat deze film wat van Jurassic Park wil stelen en wat inspeelt op de dino-hype van toen …. Maar uiteindelijk heb ik mij daar nooit echt aan gestoord, ik vond die scenes in Madison Square Garden altijd een behoorlijk enge en actievolle “third act”!

En jaa … die scenes met Siskel en Ebert zijn zoo over the top … maar toen ik dit de eerste keer zag, wist ik niet eens wie Siskel en Ebert waren, dus voor mij was dit personage gewoon de burgemeester van NY, ik wist niet beter dus voor mij was dit een fictief personage als elk ander.

EN jaa … Godzilla is niet “Godzilla” …..
Ik denk dat mensen deze film heel hard vergelijken met de originele Godzilla films (en zoals ik al zei, ik heb ze nog nooit gezien) en ik snap dat ze wat zijn afgedwaald van het originele recept, dus ik snap waarom de meeste fans een beetje teleurgesteld zijn met wat ze met hun held hebben gedaan! Maar ik denk dat daar net mijn voordeel in ligt, ik heb de originele versies nooit gezien dus ik kon nerges kritiek op hebben van …. “dit is niet Godzilla” of “zoiets zou Godzilla nooit doen” want ik kende Godzilla toen nog niet! Dus voor mij was dit gewoon een (Ja ik ga het toch zeggen) “dino-achtig monster dat New York aanvalt”-film.
En ik denk dat als (ze een ander monster hadden gebruikt, bijvoorbeeld Cloverfield ofzo en) deze film niet de naam Godzilla droeg …. deze film helemaal anders bekeken zou worden!!
Ps. vond de Score van David Arnold altijd super! Heb deze ook op men Ipod!!

In a nutshell: ….. Ja, deze film heeft fouten .. Ja, deze film is geen oscar-materiaal .. Ja, ze hadden misschien betere casting-keuzen gemaakt .. Ja, ze hadden zoveel meer kunnen doen met de source-material .. Ja, ik heb dit nooit een perfecte film gevonden …. MAAR NEE, dit is géén super slechte film, en als je van (the silly-ness of) Independence day en (the adventure of) Jurassic Park houd, kan ik je zeker deze film aanraden!!
Ik heb deze film gekeken toen ik 13 ofzo was (denk ik) en ik bekijk deze film tot op deze dag nog altijd op dezelfde manier: gewoon 2u en 20 minuten verstand op nul, en gewoon even genieten van een leuke avontuur en actie-film!!

4,0*