Wes Anderson's films ... love them, or hate them!?
The Grand Budapest Hotel is het volgende kunstwerkje van regisseur Wes Anderson. En ik gebruik toch het woord "kunstwerkje" in plaats van "meesterwerk". Visueel is de film echt een kunstwerk, maar als film viel hij persoonlijk toch wat tegen. Ik was een enorm grote fan van Anderson's Fantastic Mr Fox, dus ik had ook redelijk hoge verwachtingen voor deze film. Maar net als in Fantastic Mr Fox is het vooral het visuele dat mij het meeste aansprak. Qua verhaal en opbouw stelt deze film niet veel voor.
De film vertelt het verhaal van Monsieur Gustave, de conciërge van The Grand Budapest Hotel (gespeeld door Ralph Fiennes) en zijn nieuwe lobby-boy. Gustave neemt hem in vertrouwen en samen gaan ze het schilderij stelen van één van zijn pas overleden hotelgasten. Ze krijgen te maken met politie-inspecteurs, huurlingen, familie van de overleden dame en een dozijn andere bekende acteurs.
Dit is zowat het enige dat ik mij herinner qua verhaal. Ik vond dat deze film nogal van scene naar scene sprong zonder enige reden. Eerste hebben we hier een scene, daarna hebben we 8 dagen later daar een scene. Het hele verhaal lijkt een beetje uit elkaar te vallen. En ik weet dat dit een specifieke manier is waarop Wes Anderson een verhaal weet verteld.
Deze film haalt zijn kwaliteit uit de getalenteerde cast zoals Ralph Fiennes, Jude Law, Adrien Brody, Willem Dafoe, Jeff Goldblum, Bill Murray, Edward Norton, Saoirse Ronan, Jason Schwartzman, Owen Wilson, Tilda Swinton, Tom Wilkinson, Bob Balaban. Echt een topcast. Maar net deze grote cast werkt in de film zijn nadeel. Door al deze grote namen en vele personages krijgen we weinig tijd om echt elk personage te leren kennen. Jude Law, Bill Murray, Owen Wilson en Jason Schwartzman zitten misschien elk 5 minuutjes in de film, dus komt het soms nogal over alsof ze in de film zitten om gewoon wat grote namen toe te voegen. Maar we geven gewoon niet echt veel om deze nevenpersonages omdat we zo weinig weten over hen. Ik vind het jammes dat Bill Murray tottaal niets te doen heeft in dit verhaal. echt een gemiste kans.
Ralph Fiennes en Tony Revolori (De Lobby-boy genaamd 'Zero') nemen dan weer het grootste deel van de tijd in beslag. Het is vooral Fiennes die een topprestatie neerzet. Revolori speelt ook op zijn best, maar zijn personage is dan weer een beetje te zwak geschreven. Samen hebben ze wel chemie en een interessante interactie. Ze hebben hilarische dialogen en delen subtiele komedie. Voor de rest sprong er niemand van de acteurs echt uit, behalve Ralph Fiennes.
Visueel is het echt een meesterwerk, hier valt niet over te discussiëren. Wes Anderson staat bekend om zijn visueel sterke films, en ook hier weet hij zijn bepaalde stijl mooi in de film te steken. Anderson's films spreken mij ook vooral aan om deze speciale stijl die Anderson gebruikt. Speciale camerabeelden in een prachtig kleurenpalet. Alleen vind ik het jammer van het zwakke verhaal. Willem Dafoe, Edward Norton en Adrien Brody gaan achter Ralph Fiennes aan en uiteindelijk leid dit hen naar het Grand Budapest Hotel waar een hoop kogels deze achtervolging eindigd. Maar deze scene voegt ook niet echt veel toe aan het verhaal. Net als de scenes met Jeff Goldblum en de romance tussen de lobby-boy en Saoirse Ronan, deze scenes konden allemaal ingekort worden en er zou helemaal niets veranderen aan het uiteindelijke verhaal. Veel scenes komen dan over als een tafereel of een vignet in plaats van een deel uit het verhaal.
Ik had ook liever een verhaal gezien dat zich volledig afspeelt in het Grand Budapest Hotel. Ik vond het hotel weinig echt te maken hebben met het verhaal. Uiteindelijk speelt misschien maar de helft van de film zich af in het hotel, wat ik jammer vind want de scenes in het hotel zijn echt prachtig. Het hele hotel komt echt indrukwekkend en stijlvol over. Ik vind deze film echt een gemiste kans, ondanks alle voordelen dat deze film heeft. Toch zie ik een aantal oscarnominaties in deze film zijn toekomst: misschien voor Ralph Fiennes, kostuums en editing. Ik snap wel waarom vele mensen deze film een totaal meesterwerk vinden, maar dit is gewoon het soort film waarvan je houd of helemaal haat. Dit is geen films voor jongere tieners, maar eerder voor de iets oudere filmfanaten.
De films is prachtig en absurd tegelijkertijd. Hij zit vol met absurde humor, achtervolgingen, geweren, drama en goed geschreven conversaties. De film weet soms net niet goed wat hij wil zijn ... een drama? een komedie? .... NEE dit is een Wes Anderson-film! Dit soort films zou z'n eigen genre moeten krijgen.
Toch als je niet van het verhaal geniet, kan je heel de film wel naar de prachtige visuelen kijken (die nooit saai worden). Elke scene en shot is echt geweldig gedetaïlleerd en er is nagedacht over de positie van elke camera en elk personage.
De rode draad doorheen de film is de vriendschap tussen Mr Gustave en Zero, en dit komt wel helemaal oprecht over. Allebei hebben ze geweldige timing en humor. Hun chemie komt echt heel vloeiend over en nerges komen deze 2 personages geforceerd over. Het is leuk om al deze bekende gezichten te zien in deze film, alleen voegen ze niet echt veel toe aan het verhaal. Maar toch heb ik me geamuseerd met deze film. Zoals ik al zei, als je niet geïnteresseerd zult zijn in het verhaal, dan spreekt zijn visuele stijl je zeker wel aan.
Ze hadden zoveel meer kunnen doen met al het talent in deze film. Dit is absoluut één van Wes Anderson' beste films tot nu toe, maar toch hield ik er net niet zoveel van als ik had gehoopt. Ik geef toch een 3,5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten