Steve Jobs (in 100 woorden)

Steve Jobs is een originele en energieke biopic over een icoon dat alleen een handvol briljante acteurs had kunnen spelen. Michael Fassbender lijkt misschien niet op Jobs, toch zet hij een ijzersterke prestatie neer als de grensverleggende en manipulerende perfectionist, zelfs Seth Rogen zet een puike prestatie neer als Wozniak. Aaron Sorkin’s script is eersteklas en Danny Boyle’s regie is uiteraard even formidabel, toch vond ik persoonlijk de dialoog en de acteerprestaties interessanter dan het verhaal. Steve Jobs is een prima karakterstudie over een interessant personage, maar komt niet over als een cinematisch verhaal met een begin, midden en einde.


70/100

Star Wars: The Force Awakens (in 100 woorden)

The Force Awakens zal de deur openen naar een hele nieuwe generatie Star Wars fans. Net zoals zovele andere blockbusters tegenwoordig zit ook dit Science-Fiction avontuur boordevol gigantische actiescènes met hier en daar een streepje humor. Dit smaakvolle vervolg is niet alleen een manier om de fakkel door te geven aan de volgende generatie, maar komt ook volledig tot zijn recht als een alleenstaand cinematisch verhaal. Het vlotte tempo, de interessante personages en het simpele verhaal geven deze film een hoog entertainment-gehalte. The Force Awakens vertrouwd misschien méér op nostalgie dan op vernieuwing, toch is deze film onvervalst TOP amusement.


86/100

Wat Mannen Willen (in 100 woorden)

Wat Mannen Willen is de Vlaamse Love Actually ... als je Zot van A niet meerekend natuurlijk. In dit regiedebuut van Filip Peeters volgen we zes verschillende mannen en hun zoektocht naar liefde en geluk. Het acteerwerk is uitstekend en de personages zijn stuk voor stuk charmant, maar doordat we méér dan 12 personages volgen zijn er uiteindelijk maar twee verhaallijnen die een degelijke uitwerking krijgen. De film is misschien met momenten wat onsamenhangend, Ik heb me toch anderhalf uur echt aangenaam vermaakt met deze RomKom. Maar waarom speelde deze film zich af in de kerstperiode … had dit enige extra waarde?


70/100

The Walk (in 100 woorden)

The Walk is een verhaal over een jongeman die zijn droom achterna gaat om over een kabel tussen de WTC-torens te wandelen. Deze film was enorm luchtig aangepakt en voelde halverwege zelfs aan als een kraakfilm of een ouderwets spionageverhaal. Joseph Gordon levitt speelde misschien geen al te charmant personage, maar zijn passie en zijn flauw accent kwamen absoluut geloofwaardig over. De opbouw was langzaam maar de uiteindelijke wandeling over de kabel gaf enorm veel voldoening en al de scenes op de torens zijn een indrukwekkend visueel spektakel. De ontknoping was ook een mooi eerbetoon aan de majestueuze Twin Towers.


73/100

Goosebumps (in 100 woorden)

Goosebumps is geen verfilming van een Goosebumps verhaal maar een verhaal over RL Stine en zijn Goosebumps verhalen. Objecten, dieren en monsters die tot leven komen is dan misschien geen origineel concept (Night at the museum & Jumanji), toch is deze film met een hoop aandacht en passie aangepakt. De personages zijn aangenaam en het romantische verhaal is charmant, toch is Jack Black als Stine de ster van deze film. De film ziet er prachtig en sfeervol uit en de actiescènes zijn origineel, spannend en grappig. Goosebumps is uiteindelijk een non-stop avontuurlijke, griezelige en leuke film voor het hele gezin.


76/100

American Ultra (in 100 woorden)

American Ultra is een vreemd filmpje dat echt open minded gezien moet worden. Het verhaal leunde naar de absurde kant en eerlijk gezegd stoorde dit helemaal niet, ik was best geïnvesteerd in de excentrieke hoofdpersonages. Eisenberg speelt hetzelfde personage dat hij altijd speelt, maar dan eerder een stoned James Bond/Jason Bourne-achtige versie daarvan. Eisenberg en Stewart waren overtuigend en hun relatie voelde oprecht en geloofwaardig. Deze film was misschien een onevenwichtige mix van verschillende genres en voelde met momenten nogal rommelig aan, maar als een eenvoudige stoner actiekomedie is American Ultra best de moeite waard om éénmalig eens te bekijken.


63/100

Unfriended (in 100 woorden)

Unfriended/Cybernatural is een enorm inventieve, originele en zelfs psychologische horrorfilm dat specifiek gericht is op de jongere generatie, niet alleen doordat deze film zich afspeelt op een computerscherm maar ook door het gebruik van cyberpesten en anonimiteit op het web. Op een originele en interessante manier leren we deze personages en hun achterliggende verhalen kennen. Deze tieners gebruiken Skype, YouTube en webcams met lage resolutie, wat de film een realistische en soort voyeuristische sfeer geeft. De horrormomenten zelf waren allesbehalve effectief, ondanks het prima acteerwerk, maar de spanning die gecreëerd word op zo’n simpele en goedkope manier is buitengewoon doeltreffend.


75/100

The Hunger Games: Mockingjay Part 2 (in 100 woorden)

Dit verhaal had nooit opgesplitst mogen worden in 2 delen. Net zoals zijn voorganger bevat ook deze film een aantal langdradige scènes en het duurt een tijdje voordat de film echt in gang schiet. De actie in het laatste uur is intens en indrukwekkend, maar het tempo en de combinatie van actie en drama voelt met momenten onevenwichtig aan. Ondanks het feit dat sommige grote namen bijna niets te doen krijgen, is het acteerwerk van alle acteurs op topniveau. Mockingjay Part 2 is allesbehalve de beste film in de serie, maar absoluut een waardige ontknoping voor The Hunger Games franchise.


76/100

Absolutely Anything (in 100 woorden)

Het probleem met Absolutely Anything is dat het hoofdpersonage elk conflict zou kunnen oplossen in een handomdraai. Simon Pegg speelt een jongeman die kans krijgt om ALLES te wensen wat hij wil, alleen heeft zijn personage blijkbaar geen rijke fantasie. Met dit concept kan je letterlijk alle kanten opgaan, spijtig genoeg kan je al de originele ideeën in deze film op één hand tellen. De film voelt ondanks een paar speciale effecten enorm lowbudget aan waardoor deze komedie met momenten nogal amateuristisch overkomt. Dit idee zou leuk zijn voor een animatiefilm, maar voor mij is Absolutely Anything absoluut geen aanrader.


40/100

No Escape (in 100 woorden)

Ik was aangenaam verrast met No Escape! Wilson zet in deze spannende ontsnappingsfilm een intense rol neer als toegewijde huisvader die tot het uiterste gaat om zijn gezin in veiligheid te brengen, Brosnan daarentegen is wat excentrieker in zijn rol. Op technisch vlak is deze film niet bijzonder professioneel aangepakt, de slow motion en shaky camera waren afleidend en gaven de film een low budget gevoel, toch is het verhaal constant in beweging waardoor de film gemakkelijk wegkijkt. No Escape is een eenvoudige film met een eenvoudig concept en eenvoudige prestaties, ik heb me eenvoudigweg goed geamuseerd met deze film.


60/100

Spectre (in 100 woorden)

Spectre is de laatste nieuwe Bondfilm en haalt niet het iconische niveau van Skyfall, maar ik heb het gevoel dat regisseur Sam Mendes dit ook niet van plan was. Visueel is deze film wederom om van te smullen en er is deze keer een mooi evenwicht gevonden tussen actie, drama en entertainment. Na die formidabele openingsscène zwakt het verhaal halverwege wat af, toch schakelt de film in het laatste halfuur naar een hogere versnelling en een hoger niveau. Uiteindelijk voelt Spectre (net zoals Skyfall) aan als een goed onderhouden klassieke Bondfilm, en wat is er een mooier compliment dan dat?!


82/100

The Green Inferno (in 100 woorden)

Mensen die bekend zijn met Eli Roths werk weten ongeveer wel wat ze kunnen verwachten van The Green Inferno. Het duurt een flinke 40 minuten voordat de film echt in actie schiet, maar vanaf het moment dat we kennismaken met de kannibalen blijft de film spannend tot de laatste seconde. Het acteerwerk was misschien ondermaats en de personages allesbehalve interessant, maar voor de liefhebbers van gore zitten er zeker genoeg bloederige, choquerende en intense scènes in deze film. Fans van dit genre zullen The Green Inferno wel appreciëren, voor mij was deze film niet meer dan een degelijk bloederig horrorfilmpje.


54/100

Crimson Peak (in 100 woorden)

Crimson Peak is een met-geesten-gevulde gotische fantasy romance van regisseur Guillermo Del Torro. Het grootste compliment dat ik deze film kan geven is dat Crimson Peak visueel buitengewoon prachtig is. Het acteerwerk (voornamelijk Hiddleston) was fantastisch maar net zoals het verhaal zijn ook de personages mooi binnen de lijntjes gekleurd, buiten de visuele pracht en praal word er nooit iets vernieuwend gedaan met het verhaal. De film heeft een macaber sfeertje maar uiteindelijk voegden de spoken en geesten niets toe aan het verhaal waardoor Crimson Peak gewoon een 19e eeuws romantisch drama had kunnen zijn. Wonderbaarlijke verpakking met weinig inhoud.


63/100

The Man from U.N.C.L.E. (in 100 woorden)

Spionagefilms tegenwoordig hebben terug een bepaalde klasse en luchtigheid zoals de bondfilms van vroeger. Wat is The Man From U.N.C.L.E. een fantastisch kleurrijke verfilming van een actieserie uit de jaren ’60. Deze film is geschreven met een doorsnee spionageverhaal en word vaak overschaduwd door de vermakelijke chemie tussen de 2 hoofdpersonages, Cavill en Hammer spelen echt heerlijk en stijlvol op elkaar af. Echt hilarisch is deze spionageprent misschien niet maar er zitten enorm veel subtiele komische momenten in de film. De exotische locaties, de kleurrijke tijdsperiode, de stijlvolle soundtrack en de charismatische personages passen allemaal perfect in dit charmante actiefilmpje.


70/100

Evil Dead (in 100 woorden)

Het is al een tijdje geleden dat ik het origineel heb gezien maar op vlak van gore zit deze Evil Dead remake best goed in mekaar. Het acteerwerk is overtuigend genoeg maar de personages zijn oppervlakkig en eentonig, buiten het hoofdpersonage is er niemand dat een indruk achterlaat. Deze film zit propvol clichés en goedkope jumpscares, maar deze remake mist een hoop spanning dat de originele Evil Dead wél had. Demons en duivels kunnen mij niet bekoren in dit genre, maar voor de fans van bloed en gore kan ik deze film best aanraden. ... wacht ook tot na de credits!


49/100

The Martian (in 100 woorden)

The Martian is een enorm vermakelijke survival movie, Ridley Scott’s fenomenale sci-fi versie van Cast Away meets Apollo 13 meets Saving Private Ryan. Matt Damon wordt vergezeld door een gigantische cast en geeft een uitstekende prestatie als de sarcastische en op-mars-achtergelaten Mark Watney, maar wat deze film zo boeiend maakt zijn de prachtige landschapscènes en vooral het intelligente script. Sommige dialogen komen vaak enorm wetenschappelijk over maar uiteindelijk blijft de film toch lekker luchtig. Het verhaal had misschien toch net iets méér drama mogen bevatten, maar doordat de film niet al te serieus blijft, kijkt The Martian echt gemakkelijk weg.


82/100

Pan (in 100 woorden)

Pan was verrassend genoeg een aangenaam, avontuurlijk en geestig spektakel dat misschien wat afwijkt van het originele JM Barie verhaal, maar over het algemeen heb ik me kostelijk vermaakt met dit oorsprongsverhaal. Het tempo ligt vanaf het begin al enorm hoog en deze film voelt tot de laatste seconde aan als een non-stop familie-avontuur. Het verhaal is allesbehalve origineel en zeker de acteerprestaties van Hedlund en Jackman zijn nogal over-the-top, maar waar de film echt in uitblinkt is de enorm originele uitwerking, vooral de sfeer en verbluffende actiescènes maken van Pan een visuele streling voor het oog. Echt pure fun!


74/100

It's a wonderful life (in 100 woorden)

It’s a wonderful life is een meesterlijke kerstklassieker van Frank Capra. Het verhaal verloopt op z’n eigen aangename tempo en neemt voldoende tijd om het leven van George Bailey te ontwikkelen, vooral in de tweede helft en naar het einde wordt de film pas echt heerlijk om naar te kijken. De altijd charmante Jimmy Stewart zet een fantastische prestatie neer als Bailey en speelt met gemak alle andere acteurs naar huis. It’s a wonderful life voelt soms ouderwets aan en is misschien niet het meesterwerk dat ik had verwacht, maar de film is absoluut briljant op z’n eigen charmante manier.


76/100

Vacancy (in 100 woorden)

Vacancy is een standaard cliché-gevulde horrorfilm met een eenvoudig paint-by-numbers verhaal. Deze film had zeker en vast een origineel idee, maar het snuff film-gedoe voegde maar weinig toe aan het verhaal, er wordt geen enkele duidelijke motivatie gegeven waarom Ned Flanders zijn slachtoffers filmde. Het acteerwerk van Wilson en Beckinsale zijn nog best te pruimen, Wilsons personage is verassend genoeg slimmer dan de meeste horrorpersonages in zulke films. Het tempo ligt best hoog waardoor de film wel gemakkelijk wegkijkt, maar doordat het verhaal zo eenvoudig en absoluut niet creatief is, zal je Vacancy na 2 uur al helemaal vergeten zijn.


43/100

Poltergeist (in 100 woorden)

Behalve de paranormale speciale effecten valt er aan deze Poltergeist remake niet veel nieuws te beleven. Er zitten zeker en vast een aantal enorm mooie scenes in deze fantasy-horror, maar ondanks het aanvaardbare acteerwerk van de acteurs wordt er weinig spanning gecreëerd met de personages, meestal zijn het de indrukwekkende speciale effecten die de show stelen. Eng is deze film helemaal niet, enkel in het laatste halfuur (met Jared Harris) wordt de film pas echt interessant. Poltergeist is best een aangenaam filmpje maar absoluut geen horror-meesterwerk, misschien had dit project meer potentieel in de handen van een méér ervaren regisseur.


48/100

Knock Knock (in 100 woorden)

Met Knock Knock weet Eli Roth eindelijk spanning te creëren zonder al te veel bloed en ingewanden te tonen. Echt griezelig is deze horror-thriller niet, maar door het acteerwerk, de muziek en het camerawerk hangt er wel een enorm luguber en spannend sfeertje doorheen de film. Keanu Reeves speelt fantastisch de rol van toegewijde huisvader en je ziet hoe ongemakkelijk hij zich voelt in sommige van deze absurde situaties. De 2 jongedames zijn misschien wat over-the-top, maar voor deze rollen zijn ze overtuigend genoeg. Knock Knock is een spannende thriller met een simpel verhaal, een vleugje humor en een ondeugend kantje.


63/100

Terug naar Morgen (in 100 woorden)

Dit bepaalde genre heeft enorm veel potentieel en regisseur/schrijver Lukas Bossuyt is niet al te extreem geweest met het science-fiction gedeelte van dit verhaal, waardoor Terug naar Morgen persoonlijker en niet al te “Hollywoodiaans” aanvoelt. De Graeve en Simoni schitteren in dit melodramatisch tijdreisverhaal en geven allebei een fantastische prestatie, zelfs als Simoni niet echt overuigd als 45-jarige. Het verhaal lijkt op de oppervlakte ingewikkeld maar word verteld op een simpele en entertainende manier. Terug naar Morgen heeft een unieke sfeer, heerlijke soundtrack en een realistische voorstelling van de toekomst, en mag met trots deel uitmaken van de Vlaamse cinema.


71/100

Duel (in 100 woorden)

Steven Spielberg’s debuutfilm is best een origineel filmpje, vooral op de manier waarop spanning gecreëerd word door middel van creatieve camerabeelden en een eenvoudige truck. Het verhaal herhaalt zichzelf wel geregeld waardoor de sfeer naar het einde toe wel minder effectief is dan in de eerste helft, toch is deze film aangenaam om te kijken en blijft het simpele verhaal interessant tot het einde. Het acteerwerk van Dennis Weaver is overtuigend genoeg, zeker niets spectaculair maar als een average guy met oversized zonnebril komt zijn personage redelijk geloofwaardig over. Duel is vermakelijk, mysterieus en spannend … echt een tijdloos stukje cinema.


70/100

Everest (in 100 woorden)

Everest is een dramatische verfilming van waargebeurde feiten, met magnifieke landschappen en een gigantisch ensemble. De manier waarop dit verhaal in beeld gebracht word is buitengewoon en je waant je echt in de Himalaya. De beklimming van de berg komt langzaam op gang, enkel in het laatste halfuur wordt er oprecht drama gecreëerd en schakelt het verhaal over naar een hoger tempo. Ondanks de sublieme prestaties van alle acteurs zijn er spijtig genoeg enkele personages die toch onderontwikkeld bleven. Uiteindelijk is Everest voor mij niet meer dan een dramatisch filmpje met goede prestaties, meeslepende muziek en een extreem tragisch einde.


71/100

Fantastic Four (in 100 woorden)

Fantastic Four wordt wereldwijd onterecht de grond ingeboord, want wat ik net heb gezien is misschien geen volwaardige superheldenfilm maar zeker niets minder dan een aardige Sci-Fi film. Er zitten absoluut mankementen in de structuur en het tempo van het verhaal, zeker in de laatste 20 minuten, maar deze film blijft boeiend genoeg van begin tot eind. De acteurs zijn overtuigend en het persoonlijke conflict tussen de personages is misschien niet altijd even consequent maar er is zeker genoeg diepgang aanwezig. Deze Fantastic Four is misschien een imperfecte sciencefictionfilm, maar voor mij is deze reboot beslist eens het kijken waard.


60/100

Vacation (in 100 woorden)

Vacation is géén remake van de originele Vacation, ook is het geen sequel of een reboo… wat is deze film?! Deze Vacation probeert uiteraard de magie van de originele Griswold-trip te overtreffen met grove humor en over-the-top momenten, maar faalt grandioos. Er zitten zeker een aantal grappige momenten in deze film, maar de meeste humor is vulgair of voorspelbaar. Deze Griswolds komen zelfs niet over als een geloofwaardige familie waardoor we ook geen enkele moment oprecht meeleven met deze personages. Ed Helms doet zijn uiterste best als familieman, maar deze Vacation mist het hechte familiegevoel dat de originele Griswoldfilms wél hadden.


52/100

Cube (in 100 woorden)

Ik heb een spannende en intellectueel hoogstaande film gezien … en daarna heb ik Cube opgezet. Cube opent met een enorm origineel concept maar de low-budget uitwerking, de montage en vooral het acteerwerk komen heel amateuristisch over waardoor de sfeer die de makers proberen te creëren helemaal niet spannend of claustrofobisch overkomt. Cube heeft potentieel en probeert slim over te komen maar doordat de focus meestal op de (serieus over-the-top) personages ligt en niet op het griezel-onderdeel van de valstrikken faalt de regisseur in het creëren van de juiste beklemmende atmosfeer. Een fijn filmpje, maar ik had er méér van verwacht.


44/100

It Follows (in 100 woorden)

It follows is geen parodie maar eerder een excentrieke knipoog naar klassieke horrorfilms. Dit achtervolgingsverhaal is niets nieuws en zit boordevol horrorclichés, maar wat deze film uniek maakt is de abstracte stijl, de beklemmende atmosfeer, de muziek en zelfs het gebrek aan een duidelijke tijdsperiode. Deze film neemt genoeg de tijd om spanning op te bouwen maar er worden teveel specifieke regels gegeven over hoe “het” werkt en te weinig uitleg over wat “het” precies is waardoor de film nergens echt eng overkomt. It follows is niet mijn smaak maar er is zeker een publiek voor dit soort kunstzinnige films.


51/100

Now You See Me (in 100 woorden)

Now You See Me is ambitieus genoeg maar blijkt uiteindelijk niet méér te zijn dan een vermakelijke en met-een-topcast-gevulde zomerblockbuster. Logica en realisme worden uit het raam gegooid tijdens de creatieve illusies en vergezochte ontknoping. Ondanks sommige onderontwikkelde personages zijn Eisenberg, Fisher, Harrelson, Franco, Caine, Ruffalo en Freeman allemaal best aangenaam in hun rol, vooral de 4 “horsemen” zijn echt vermakelijk samen. De prachtige locaties, de opwindende muziek, het hoge tempo en de magnifieke stijl maken van dit simpele verhaal een spannende achtervolgingsfilm. Als je je verstand even op nul kan zetten is Now You See Me echt pure fun.


69/100

The Prestige (in 100 woorden)

The Prestige is een entertainende, ingewikkelde en goed uitgewerkte goocheltruck. Zoals elke goocheltruck draait alles om de opbouw en de ontknoping, Christopher Nolan is professioneel en creatief in de uitwerking van allebei. Het verhaal komt zwak op gang maar het script en de opbouw zijn ijzersterk, de ontknoping daarentegen komt vergezocht en zelfs ongeloofwaardig over. Het verhaal is zeker aangrijpend en interessant maar de 2 concurrerende illusionisten worden niet sympathiek in beeld gebracht. De acteerprestaties van Jackman en Bale zijn, net als de rest van de sublieme cast buitengewoon goed. Christopher Nolan creëerde met The prestige een opmerkelijke en originele topfilm.


75/100

Terminator Genisys (in 100 woorden)

Terminator Genysis is een fijne maar middelmatige actieprent. Deze film begint veelbelovend wanneer scenes uit vorige films worden gerecreëerd, de tweede helft daarentegen is enorm zwak en dit komt voornamelijk door het achterliggende verhaal met John Conner. De acteurs leken misschien niet op hun iconische wederhelft maar Courtney, Clarke en schwarzenegger deden het lang niet slecht. Er zaten net iets te veel gaten in de logica en ze knoeiden geregeld met de originele tijdlijn, wat deze film alleen maar ingewikkelder maakte. De actie was best leuk maar desondanks haalt Terminator Genisys helaas niet het niveau van T1 en T2.


61/100

Taken 3 (in 100 woorden)

Tak3n is het tweede middelmatige vervolg op een ongelooflijk briljante actiefilm. Dit vervolg is niet helemaal waardeloos en Ik heb me ook niet verveeld maar ondanks de acteurs hun uiterste best deden, was ik helemaal niet geïnvesteerd in het verwarrende verhaal. De actie is entertainend genoeg, maar je geeft gewoon geen bal om deze personages. Liam Neeson is de ster van deze serie en doet wat hij moet doen, maar zijn personage is waardeloos geschreven en helemaal zijn “Bryan Mills” verloren. Alstublieft laat dit de laatste Taken-film zijn, zo niet zal ik naar u zoeken … zal ik u vinden en …


45/100

Roman Holiday (in 100 woorden)

Roman Holiday is een fantastisch romantische klassieker dat zich afspeelt in de meest sprookjesachtige locaties van Rome. Het verhaal is vrij simpel en de regisseur neemt dan ook genoeg de tijd om scenes en personages uit te werken. Een film als deze moet volledig vertrouwen op de chemie tussen de hoofdpersonages, Audrey Hepburn speelt de onschuldige prinses en Gregory Peck de charmante journalist. Er zitten genoeg subtiele grappige momenten in deze film, maar ook genoeg kleine romantische momenten die de relatie tussen de 2 personages echt naar de voorgrond brengen. Roman Holiday is oprecht grappig, romantisch en vooral charmant.


70/100

Mission Impossible - Rogue Nation (in 100 woorden)

Rogue Nation is een waardige bijdrage aan de Mission Impossible-serie en bevat de beste elementen uit vorige films: de opwindende actiescènes, een interessant team met hier en daar een vleugje humor en natuurlijk de “onmogelijke missies”, toch valt deze serie nooit in herhaling en voelt ook dit gedeelte fris en verrassend aan. Tom Cruise was uiteraard wederom fantastisch, maar ook Simon Pegg en Rebecca Ferguson deden het niet onaardig. Ondanks het enorm hoge tempo was deze film best lang, toch voelt geen enkele specifieke scene langdradig of overbodig aan. MI5 is een goed onderhouden zomerblockbuster met alles erop en eraan.


75/100

Pixels (in 100 woorden)

Pixels is een interessant concept (gebaseerd op een kortfilm) met veel potentieel … omgetoverd tot een vrij standaard Adam Sandlerfilm, niet meer en niet minder! De effecten en kleurrijke actiescènes zijn nog best entertainend maar tussenin die scenes valt er echt niet veel te beleven. Het script is te simpel om echt enige interesse te hebben in deze personages en de humor is flauw en zelfs kinderachtig. Dinklage, Cox en Bean waren best grappig, maar uiteindelijk had ik véél meer subtiele humor, interessante personages EN een slim verhaal verwacht van de regisseur van de Mrs Doubtfire, Harry Potter en Home Alone.


44/100

Cinderella (in 100 woorden)

Cinderella is overduidelijk een product van Disney en een remake van Assepoester (1950), niet het sprookje van de gebroeders Grimm maar deze film weet dat het niets méér wil zijn dan een klassiek sprookje. Kenneth Brannagh voegt een magnifieke stijl toe aan deze film met romantische decors en idyllische personages die nooit over-the-top aanvoelen maar toch ontdek je hier en daar een vleugje van de klassieke Disney-stijl. Misschien een vrij standaard verhaal met niet veel verassingen maar er is absoluut wel wat voor iedereen om van te genieten. Echt een typisch Walt Disney sprookje om lekker bij weg te dromen.


80/100

Ant-Man (in 100 woorden)

Ant-Man heeft me vooral verrast met het sterke en dynamische verhaal, wat eerst en vooral een slimme kraakfilm is, maar ook een hilarisch superheldenverhaal. De nieuwste in het Marvel-rijtje is duidelijk met veel passie gemaakt, maar voelt vooral ‘kleiner’ en persoonlijker aan dan zijn voorgangers. Rudd, Douglas en Peña zijn de showstelers, de slechterik daarentegen is spijtig genoeg iets te cliché, net als het vader-dochterverhaal van beide Ant-Mannen. De actiescènes zijn superspectaculair, creatief en zal een leuke toevoeging zijn aan volgende Avenger-films. Ik had graag Edgar Wrights Ant-Man gezien, maar Peyton Reeds humoristische en intieme actieprent is méér dan voldoende.


79/100

Inside Out (in 100 woorden)

Inside Out is wellicht Pixar’s meest inventieve film tot nu toe en de makers hebben van een simpel concept een leuke rollercoasterrit van emotie en humor kunnen maken. Het verhaal alleen al is enorm creatief uitgewerkt alsook de interactie tussen de 5 emoties en hoe deze invloed hebben op de menselijke personages. Op gebied van animatie is deze film niet speciaal, maar vooral de uitwerking en het leuke concept geven aan Inside Out een veel diepere betekenis. Felle kleuren en leuke omgevingen voor de kinderen, een zwaar en emotioneel onderwerp omgetoverd tot een grappig filmpje dat uiteindelijk iedereen zal charmeren.


74/100

Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (in 100 woorden)

Het leuke aan A Series of TimBurtonate Events is het lugubere sfeertje wat deze film uniek maakt in z’n soort. We treden samen met 3 buitengewoon slimme hoofdpersonages in een duister wereldje waar we een simpel verhaal voorgeschoteld krijgen (nee, geen puttanesca). Maar door het verhaal voel je wel dat deze film een combinatie is van 3 verschillende boeken. De 3 kinderen zijn aangenaam genoeg, maar over-the-top Jim Carrey steelt uiteraard de show, hoewel Streep en Connolly ook niet onaardig waren. Ook de filmsets zijn buitengewoon excentriek en de muziek is heerlijk om naar te luisteren … echt onvervalst entertainment.


70/100

Wild (in 100 woorden)

Wild vertelt het boeiende verhaal van een vrouw die op haar eentje een trektocht van 1750km aflegt. Reese witherspoon geeft wel een fantastische prestatie, maar haar personage heeft een allesbehalve sympathieke achtergrond waardoor we moeite hebben geïnvesteerd te zijn in haar verhaal. De flashbacks gaven de film heel wat extra diepte, maar maakte de film ook enorm zwaar. De focus ligt natuurlijk op de persoonlijke reis van het hoofdpersonage maar ik miste wel wat majestueuze landschappen en een duidelijk verhaal. Uiteindelijk voelde het einde niet aan als een afgerond hoofdstuk voor dit personage … maar eerder een reis zonder eindbestemming.


62/100

Fifty Shades of Grey (in 100 woorden)

50 shades of overhyped & sociaal acceptabele porno!? Hoofdpersonages Dakota Johnson en Jamie Dornan waren nog niet zo slecht in deze film, maar hun personages waren flinterdun en onderontwikkeld (vooral Mr Grey, de rijke en misbruikende playboy) en hun relatie leek alleen gebaseerd te zijn op seks. Deze film is enorm prachtig gefilmd en heeft aangename muziek maar ook een absoluut kleurloos (grijs dus … hehe) en leeg verhaal. De relatie tussen Grey en Anastasie was nog interessanter dan de zogenaamde sexy scenes (die net iets TE oncomfortabel oogden). De film voelde aan als een opbouw naar een uiteindelijk anti-climactisch einde.


38/100

Jurassic World (in 100 woorden)

Jurassic World is een prima combinatie van nostalgie en vernieuwing. Het verhaal bleef net als de personages redelijk oppervlakkig en miste hier en daar wat diepgang, maar dankzij het vlugge tempo had de film een enorm hoog entertainment gehalte … een NO-bullshit actie/avontuur. We hebben echt een mooie mix gekregen van bloedstollende actie en oogverblindende verwondering maar het verhaal veranderde wel vlug van verwondering naar actie. Qua acteerwerk sprong er behalve Chris Pratt (& Jake Johnson) niemand echt uit. Ik heb meermaals een nostalgisch traantje laten vallen, en met Jurassic World heb ik absoluut méér gekregen dan ik ooit had verwacht


86/100

Birdman: or (The Unexpected Virtue of Ignorance) (in 100 woorden)

Birdman gaf me een dubbel gevoel. De sfeer is enorm uniek en trekt je helemaal mee in de film, het verhaal en het script daarentegen waren mij net iets te “zwak”. Ik had méér verwacht voor een film die zo geprezen werd als deze. Ik betrapte mezelf er meermaals op dat ik meer gefascineerd was door de stijl en de acteurs dan door het verhaal. Het acteerwerk is buitengewoon (vooral Keaton) en de stijl is magnifiek, maar doorheen de film was ik nergens omver geblazen van verwondering. Absoluut niet de beste film van 2014, maar wel een interessant stukje cinema.


60/100

San Andreas (in 100 woorden)

Altijd leuk als een film je verwachtingen overtreft. San Andreas is geen topfilm, maar wel één van de betere in zijn genre. Het script stelt niet veel voor, maar je gaat natuurlijk naar disasterfilms voor de vernieling. De special effects zijn uiteraard spectaculair en de film is één grote rollercoasterrit. Het acteerwerk is nog wel redelijk overtuigend voor films als deze, vooral The Rock en Paul Giamatti zijn best goed, maar op emotioneel vlak is er niet veel nieuws. San Andreas is voorspelbaar en zit propvol cliché’s, maar is echt enorm entertainend en gewoon FUN!! … Een typische (verstand-op-nul) popcornfilm.


80/100

Project Almanac (in 100 woorden)

Project Almanac was een leuke tienerfilm, een combinatie van Chronicle en Back to the Future … niets nieuw dus, maar er zitten zeker een paar creatieve momenten in. De personages waren leuk en deden wat tieners zouden doen in deze situaties. De acteurs waren goed genoeg om het verhaal interessant te houden, maar niet al te memorabel. Het found-footage aspect voegde niet veel extra waarde toe. Het verhaal blijft niet altijd even interessant en had misschien een beetje bijgewerkt mogen worden maar toch is Project Almanac best een aangename tienerfilm … absoluut geen topper, maar zeker eens het kijken waard!


60/100

Hairspray (in 100 woorden)

Hairspray is de meest vrolijke feel good-film die ik ken. De film is perfect gecast, vooral Pfeiffer, Travolta, Walken en Efron waren aangenaam en hadden blijkbaar plezier in hun rol. Tracy (Nikki Blonsky) was ook wel leuk, ze wordt niet gespeeld door een larger-than-life actrice … een gewone meid speelt een gewone meid. De tijdsperiode is realistisch en toch kleurrijk weergegeven. De muziek is uiteraard fan-tas-tisch, Het éne nummer is nog beter dan het vorige. Het verhaal is niets nieuws, maar dankzij de optimistische stijl is Hairspray een enorme swingende film dat absoluut een glimlach op je gezicht zal toveren.

75/100

Tomorrowland (in 100 woorden)

Project T … ik bedoel: “Tomorrowland” is te omschrijven 2 woorden: origineel en creatief. Het eerste anderhalf uur gaat over de reis naar Tomorrowland, en in dit geval is de reis véél interessanter dan de eindbestemming. De wereld van Tomorrowland is echt magnifiek en zit VOL met wauw-momenten, maar naar het einde toe verdwijnt de verwondering en verandert de film van toon. De 3 hoofdacteurs zitten goed in hun rol, alleen de slechterik is redelijk cliché aangepakt. uiteindelijk is Tomorrowland een visueel en creatief spektakel met spannende actiescenes, en ik vind dat we meer originele films zoals Tomorrowland kunnen gebruiken.

78/100

Gran Torino (in 100 woorden)

Eastwood schitterd in zijn rol als acteur en regisseur met Gran Torino, een dramatisch meesterwerk gevuld met zwarte humor. Eastwood speelt een enorm chagrijnige, charmante, hilarische en grofgebekte klootzak. Maar jammer genoeg is Eastwood het enige talent in deze film, niemand is echt memorabel genoeg waardoor sommige emotionelere scenes hun impact verliezen. De relatie tussen Kowalski en de buurjongen is wel leuk uitgewerkt. Films als deze kunnen gemakkelijk langdradig worden, maar de makers weten onze aandacht te houden met snelle en goed geregiseerde scenes en vooral een vlijmscherp script. Ik heb echt genoten van Gran Torino … good job, Eastwood!!


77/100

What If (in 100 woorden)

... het verbaast me hoe aangenaam Daniel Radcliffe eigenlijk is in een romantische komedie. Ik verwachte een hoop romantisch melig gezever, maar ik heb echt een hilarisch en kleurrijk romantisch filmpje gekregen. Zoe Kazan is mooi om naar te kijken en geeft charme aan haar personage, Radcliffe is de awkward en komische (anti-)romanticus. Het verhaal is eenvoudig maar het script is fantastisch en de dialoog is gewoon hilarsch, combineer dit met de prestaties van deze 2 jonge acteurs en je hebt echt een fijn romanstisch pakketje. Niet meteen realistisch aangepakt, maar wel een leuk filmpje gevuld met twintiger-humor en jonge liefde.


80/100

Battleship (in 100 woorden)

Battleship … pfff, wat een hoop over-the-top visuele effecten en eentonig acteerwerk. Deze film heeft ons totaal niets nieuws te bieden, alles wat we in deze film te zien krijgen hebben we al eens eerder gezien. Ergens zat hier wel een leuk concept in, maar ze hebben gekozen voor een typische blockbuster … ééntje die zelfs niet eens zo entertainend genoeg is. Het verhaal, de aliens (?!?) en vooral de personages zijn zo eendimensionaal, niemand doet ook maar enige moeite in deze film. Liam Neeson krijgt zelfs niets te doen in deze zogenaamde actiefilm. Een spectaculaire verpakking met weinig inhoud.

41/100